Konstanty Cudny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konstanty Cudny
komandor komandor
Data i miejsce urodzenia

26 października 1928
Bielsk Podlaski

Data śmierci

5 czerwca 2009

Przebieg służby
Lata służby

1952–1991

Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (PRL)
 Marynarka Wojenna

Późniejsza praca

wykładowca Politechniki Gdańskiej

Konstanty Cudny (ur. 26 października 1928 w Bielsku Podlaskim, zm. 5 czerwca 2009) – inżynier budowy okrętów, profesor zwyczajny nauk technicznych, wykładowca Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej i Politechniki Gdańskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu gimnazjum w 1947 roku Konstanty Cudny rozpoczął studia na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej. Ukończył je w 1952 roku, uzyskując tytuł magistra nauk technicznych, inżyniera budowy okrętów. Powołany do służby wojskowej, został podporucznikiem Marynarki Wojennej i wykładowcą w Szkole Specjalistów Morskich w Ustce. Po dwóch latach został kierownikiem Rejonowego Przedstawicielstwa Wojskowego w Stoczni Gdynia (wówczas im. Komuny Paryskiej). Z ramienia marynarki sprawował nadzór techniczny nad budową okrętów, początkowo na licencji radzieckiej, następnie także według polskich projektów, jak również modernizacją niszczycieli „Burza” i „Błyskawica”.

W 1969 roku obronił rozprawę doktorską na Politechnice Gdańskiej. W tym samym czasie został przeniesiony do Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, jako szef Katedry Konstrukcji Maszyn. Kolejno zajmował stanowiska zastępcy komendanta Wydziału ds. Naukowych, komendanta Instytutu Podstaw Budowy Maszyn Okrętowych i komendanta (odpowiednik dziekana uczelni cywilnych) Wydziału Mechaniczno-Elektrycznego. W 1971 roku został nominowany na stanowisko docenta, w 1978 roku profesora nadzwyczajnego Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej. W 1973 roku awansował do stopnia komandora. Prowadził badania nowych materiałów i technologii w budownictwie okrętowym. W 1990 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego nauk technicznych. Rok później odszedł z zawodowej służby wojskowej, obejmując Katedrę Materiałoznawstwa Okrętowego i Oceanotechnicznego Politechniki Gdańskiej. Na emeryturę przeszedł w 2003 roku. Zmarł 5 czerwca 2009 roku i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie (kwatera N6-3-17)[1][2].

Grób Konstantego Cudnego na cmentarzu komunalnym w Sopocie
Niektóre publikacje
  • Stopy aluminium w budownictwie okrętowym (1971)
  • Linie wałów okrętowych (1976)
  • Konstrukcje okrętowe ze stopów aluminium (1976)
  • Stopy metali przeznaczone na kadłuby okrętowe i konstrukcje oceanotechniczne (1984)
  • Stopy metali na kadłuby okrętów (1989)
  • Linie wałów okrętowych: Konstrukcje i obliczenia (1990)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Odszedł na wieczną wachtę…. [dostęp 2011-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  2. śp. Lech Kadłubowski

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Wielebski: Kmdr prof. dr inż. Konstanty Cudny, współtwórca Polskiej Marynarki Wojennej. „Przegląd Morski”. 2004, nr 10. ISSN 0137-7205.