Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci 2018 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci 2018

#LightUp

Informacje ogólne
Finał	25 listopada 2018
Miejsce	Mińsk-Arena, Mińsk (Białoruś)
Nadawca	Narodowa Państwowa Kompania Radiowo-Telewizyjna Republiki Białorusi (BTRC)
Prowadzący	Jauhien Perlin Helena Meraai Zinaida „Zena” Kuprianowicz
Informacje dodatkowe
Reżyser	Marek Miil
Producent wykonawczy	Olga Szljager
Kierownik wykonawczy	Jon Ola Sand (EBU)
Występ otwarcia	Parada flag 20 uczestniczących państw.
Występ interwałowy	Polina Bogusiewicz – „Krylja” Wszyscy finaliści – „Light Up”
Uczestnicy
Debiut	Kazachstan Walia
Powrót	Azerbejdżan Francja Izrael
Rezygnacja	Cypr
Łącznie	20 reprezentacji
Mapa uczestników      Kraje uczestniczące w konkursie      Kraje uczestniczące w przeszłości, ale nie w 2018
Głosowanie
Każdy kraj przyznaje po 1–8, 10 oraz 12 punktów dla dziesięciu najlepiej ocenionych piosenek w głosowaniu jurorskim, widzowie z całego świata wybierają od 3 do 5 piosenek na które chcą zagłosować, punkty są liczone przez ordynację proporcjonalną.
Zwycięzca	Polska
Reprezentant	Roksana Węgiel
Piosenka	„Anyone I Want to Be”
Tekst i muzyka	Maegan Cottone, Nathan Duvall, Cutfather, Peter Wallevik, Daniel Davidsen, Małgorzata Uściłowska, Patryk Kumór
Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci
◄ 2017 2019 ►

16. Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci odbył się 25 listopada 2018 w Mińsku^[1]. Był to drugi konkurs Europejskiej Unii Nadawców (EBU), który miał miejsce na Białorusi.

W konkursie wzięło udział 20 państw. Finał konkursu wygrała Roksana Węgiel, reprezentantka Polski z piosenką „Anyone I Want to Be”^[2].

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Miejsce organizacji konkursu[edytuj | edytuj kod]

Aby zapewnić trwałość konkursu i dać więcej czasu organizatorowi na przygotowanie wydarzenia, EBU postanowiła usunąć klauzulę w regulaminie, która dawała zwycięskiemu nadawcy pierwszeństwo do organizacji kolejnego konkursu.

Krajowi nadawcy mieli możliwość złożenia wniosku o przyznanie organizacji konkursu. Po sprawdzeniu wszystkich kandydatur, wniosek z Białorusi został uznany za najlepszy. 15 października 2017 ogłoszono, że konkurs odbędzie się w Mińsku^[1], na terenie obiektu Mińsk-Arena, który już wcześniej był miejscem konkursu w 2010.

18 marca 2018 poinformowano, że konkurs odbędzie się w niedzielę, 25 listopada 2018^[3].

Przebieg konkursu[edytuj | edytuj kod]

Projekt logo i trofeum[edytuj | edytuj kod]

18 marca białoruska telewizja zaprezentowała oficjalne logo oraz slogan konkursu – #LightUp (pol. „Rozświetl”). W celu wybrania najlepszego motywu graficznego i sloganu zorganizowano specjalny konkurs, w którym przyjęto ponad 300 różnych projektów. Zwycięski projekt symbolizuje wschodzącą gwiazdę, która stworzona jest z pionowo obróconych fal dźwiękowych utrzymanych w graficznej formie haftu, czego inspiracją był ornament na fladze Białorusi^[3].

Statuetkę dla zwycięzcy zaprojektował Kjell Engman ze szwedzkiej firmy szklarskiej Kosta Boda, inspirując się projektem trofeum z konkursu z 2017^[4]. Statuetka przedstawia przezroczysty mikrofon z kolorowymi wstawkami w środku, co ma symbolizować „przepływ dźwięku”^[5].

Prowadzący[edytuj | edytuj kod]

26 października 2018 ogłoszono, że koncert finałowy konkursu poprowadzą: prezenter telewizyjny Eugene Perlin, piosenkarka i artystka Zinaida „Zena” Kuprijanowicz oraz piosenkarka Helena Meraai. Gospodarzami oficjalnej ceremonii otwarcia byli prezenterzy telewizyjni: Denis Dudinsky i Anna Kwiloria^[6]. Dudinsky moderował również konferencje prasowe z uczestnikami oraz producentami konkursu.

Kraje uczestniczące[edytuj | edytuj kod]

25 lipca 2018 EBU ogłosiła oficjalną listę państw uczestniczących w konkursie. W tej edycji wystąpiła rekordowa liczba 20 państw, w tym debiutujące telewizje z Kazachstanu i Walii oraz powracające po latach przerwy telewizje z Azerbejdżanu, Francji i Izraela^[7]. Z udziału w konkursie wycofała się telewizja z Cypru. Początkowo z uczestnictwa wycofała się również telewizja z Ukrainy, tłumacząc decyzję problemami finansowymi, jednak ostatecznie zdecydowała się na wysłanie reprezentanta na konkurs.

Finał[edytuj | edytuj kod]

EBU udostępniła kolejność startową w finale 19 listopada. Wcześniej podczas ceremonii otwarcia konkursu wylosowano pierwszy i ostatni numer startowy, a także numer startowy kraju-gospodarza (Białorusi)^[8].

Uczestnicy Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci 2018^[9]

Lp.	Kraj	Wykonawca	Utwór	Język	Miejsce	Punkty
1	Ukraina[10]	Darina Krasnowecka	„Say Love”	ukraiński, angielski	4	182
2	Portugalia[11]	Rita Laranjeira	„Gosto de tudo (Já não gosto de nada)”	portugalski	18	42
3	Kazachstan	Danelija Tuleszowa	„Òzińe Sen” (Өзіңе сен)	kazachski, angielski	6	171
4	Albania	Efi Gjika	„Barbie”	albański, angielski	17	44
5	Rosja[12]	Anna Filipczuk	„Unbreakable”	rosyjski, angielski	10	122
6	Holandia[13]	Max & Anne	„Samen”	niderlandzki, angielski	13	91
7	Azerbejdżan	Fidan Hüseynova	„I Wanna Be Like You”	azerski, angielski	16	47
8	Białoruś[1]	Daniel Jastremski	„Time”	rosyjski, angielski	11	114
9	Irlandia[14]	Taylor Hynes	„IOU”	irlandzki	15	48
10	Serbia[15]	Bojana Radovanović	„Svet”	serbski	19	30
11	Włochy	Melissa & Marco	„What Is Love”	włoski, angielski	7	151
12	Australia	Jael	„Champion”	angielski	3	201
13	Gruzja[16]	Tamar Edilaszwili	„Your Voice”	gruziński, angielski	8	144
14	Izrael	Noam Dadon	„Children Like These”	hebrajski	14	81
15	Francja[17]	Angélina	„Jamais sans toi”	francuski, angielski	2	203
16	Macedonia	Marija Spasowska	„Doma” (Дома)	macedoński	12	99
17	Armenia[18]	L.E.V.O.N	„L.E.V.O.N.”	ormiański	9	125
18	Walia[19]	Manw	„Perta”	walijski	20	29
19	Malta	Ela	„Marchin’ On”	angielski	5	181
20	Polska[20]	Roksana Węgiel	„Anyone I Want to Be”	polski, angielski	1	215

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Wyniki jurorów i internautów
Miejsce	Jurorzy	Punkty	Internauci	Punkty
1	Australia	148	Polska	136
2	Malta	138	Francja	117
3	Gruzja	105	Kazachstan	103
4	Ukraina	104	Ukraina	78
5	Włochy	94	Armenia	70
6	Francja	86	Holandia	68
7	Polska	79	Rosja	62
8	Kazachstan	68	Włochy	57
9	Macedonia	64	Australia	53
10	Białoruś	61	Białoruś	53
11	Rosja	60	Izrael	47
12	Armenia	55	Malta	43
13	Izrael	34	Portugalia	42
14	Holandia	23	Gruzja	39
15	Azerbejdżan	17	Irlandia	36
16	Irlandia	12	Macedonia Północna	35
17	Albania	10	Albania	34
18	Serbia	2	Azerbejdżan	30
19	Portugalia	0	Walia	29
20	Walia	0	Serbia	28

Głosowanie[edytuj | edytuj kod]

Uczestnicy	Suma punktów	Punkty od telewidzów	Punkty od jury
Ukraina	182	78		7	6	2	3	4	3	3	5	8	7		10	8	5	10	2	5	4	12
Portugalia	42	42
Kazachstan	171	103	5			4	7	5	8	6	4	5			6			8	4		6
Albania	44	34							1		1							1		2	5
Rosja	122	62		1	4			3	12	2				8		5			10	7	2	6
Holandia	91	68	1				2					1		3	2	3	4		6	1
Azerbejdżan	47	30				6					3		4							3	1
Białoruś	114	53		10	2			8	10		2		5	1	1				12		10
Irlandia	48	36													3		1					8
Serbia	30	28																2
Włochy	151	57	6	4	10				4	7	10	6		7	7	7	3	12			8	3
Australia	201	53	12	12	3	7	10	12	6	12	7	3	12		8	2	6	7	7	12		10
Gruzja	144	39	7	2	5		12	2	2		12	2	10	5		12	10	5	8	10		1
Izrael	81	47	4	3	7	1	5	1					6				2				3	2
Francja	203	117		5		12	6	7	7	8	6	7		4	4	1		6	1		12
Macedonia	99	35	2		12	10	1			1		12	1	2			7		5	4		7
Armenia	125	70	3	6		3		6		5			3	6		4	8				7	4
Walia	29	29
Malta	181	43	10	8	8	5	8	10	5	10	8	4	8	12	12	10		4	3	8		5
Polska	215	136	8		1	8	4			4		10	2	10	5	6	12	3		6

Głosowanie online[edytuj | edytuj kod]

Po finale konkursu ogłoszono, że przez cały okres otwartego głosowania online oddano ponad 1,2 miliona głosów ważnych^[21].

Wyniki głosowania online
Państwo	Głosy	Punkty
Polska	~150,529	136
Francja	~129,499	117
Kazachstan	~114,003	103
Ukraina	~86,333	78
Armenia	~77,478	70
Holandia	~75,264	68
Rosja	~68,623	62
Włochy	~63,089	57
Australia	~58,662	53
Białoruś	~58,662	53
Izrael	~52,021	47
Malta	~47,594	43
Portugalia	~46,487	42
Gruzja	~43,166	39
Irlandia	~39,846	36
Macedonia	~38,739	35
Albania	~37,632	34
Azerbejdżan	~33,205	30
Walia	~32,098	29
Serbia	~30,991	28
Razem	1,283,921	1,160

Sekretarze, nadawcy publiczni i komentatorzy[edytuj | edytuj kod]

Sekretarze[edytuj | edytuj kod]

Poniższy spis uwzględnia nazwiska sekretarzy ogłaszających wyniki głosowania jurorów w poszczególnych krajach z uwzględnieniem kolejności prezentowania głosów w finale.

Komentatorzy[edytuj | edytuj kod]

Poniższy spis uwzględnia nazwiska komentatorów poszczególnych nadawców publicznych transmitujących koncert finałowy.

Pozostałe kraje[edytuj | edytuj kod]

Aby kraj kwalifikował się do potencjalnego udziału w Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci, musi być aktywnym członkiem Europejskiej Unii Nadawców. Nie wiadomo, czy Europejska Unia Nadawców wysyła zaproszenia do udziału wszystkim pięćdziesięciu sześciu aktywnym członkom, tak jak ma to miejsce w kwestii Konkursu Piosenki Eurowizji.

Aktywni członkowie Europejskiej Unii Nadawców[edytuj | edytuj kod]

•  Bośnia i Hercegowina – 25 maja 2018 bośniacki nadawca BHRT oświadczył, że kraj nie jest w stanie zadebiutować w konkursie.
•  Bułgaria – 19 maja 2018 bułgarski nadawca BNT oświadczył, że nie ma w planach powrotu na konkurs.
•  Dania – 16 lutego 2018 poinformowano, że EBU wzywa duńskiego nadawcę DR do powrotu do konkursu po 11-letniej przerwie^[23]. Jednak Jan Lagermand Lundme, szef ramienia rozrywkowego duńskiego nadawcy, bagatelizował prawdopodobieństwo powrotu Danii do konkursu, mówiąc: „Nigdy nie mów nigdy, ale dopóki program jest taki, jaki jest teraz, na pewno nie zamierzamy powrócić. Wartości, które stawiamy w Danii w programach dla dzieci, nie pasują do wartości Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci. Wydaje się, że dzieci są na scenie i bawią się w dorosłych zamiast działać jak dzieci, a my myślimy, że to jest fundamentalnie złe. Dzieci muszą być dziećmi, nie powinny starać się być kimś, kim nie są. To dla nas bardzo smutne, ponieważ naprawdę chcieliśmy być częścią programu^[24].”
•  Finlandia – 24 maja 2018 fiński nadawca Yleisradio (YLE) oświadczył, że nie zadebiutuje w konkursie w 2018.
•  Niemcy – 22 maja 2018 niemiecki nadawca Norddeutscher Rundfunk (NDR) oświadczył, że Niemcy nie zadebiutują w 2018^[25].
•  Litwa – 28 lutego 2018 roku litewski nadawca LRT zadeklarował, że nie wrócą do konkursu w najbliższej przyszłości. Producent wykonawczy LRT, Audrius Giržadas, stwierdził, że „ten konkurs stał się klonem głównego Konkursu Piosenki Eurowizji i nie ma nic wspólnego z dzieciństwem, małe dziewczynki wychodzą na scenę z przyciętymi włosami, sklejonymi rzęsami i gołym brzuchem, kopiując Beyoncé i Christinę Aguilerę – to nie jest wydarzeniem, w którym chcielibyśmy uczestniczyć^[26].”
•  Norwegia – 1 czerwca 2018 norweski nadawca Norsk Rikskringkasting (NRK) oświadczył, że Norwegia nie powróci do konkursu w 2018^[27].
•  Rumunia – 29 maja 2018 rumuński nadawca Televiziunea Română (TVR) oświadczył, że nie jest zainteresowany powrotem do konkursu^[28].
•  Słowenia – 23 maja 2018 słoweński nadawca Radiotelevizija Slovenija (RTV SLO) oświadczył, że kraj nie powróci, co zostało zargumentowane zmianami w regulaminie konkursu^[29].
•  Szwecja – 21 maja 2018 szwedzki nadawca Sveriges Television (SVT) oświadczył, że nie powróci do konkursu w 2018^[30].
•  Szwajcaria – 28 maja 2018 szwajcarski nadawca Radiotelevisione svizzera (RSI) oświadczył, że kraj nie powróci do konkursu^[31].
•  Wielka Brytania – 2 stycznia 2018 białoruski nadawca poinformował, że przedstawiciel nieznanego nadawcy brytyjskiego weźmie udział w posiedzeniu nadzorczym konkursu w 2018^[32]. Dwa dni później potwierdzono, że Wielka Brytania nie weźmie udziału w spotkaniach Grupy Sterującej. W konkursie rywalizowała jednak Walia, część Wielkiej Brytanii^[33].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]