Konkurs Piosenki Eurowizji 1972 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konkurs Piosenki Eurowizji 1972
Informacje ogólne
Finał

22 marca 1972

Miejsce

Usher Hall,
Edynburg (Wielka Brytania)

Nadawca

British Broadcasting Corporation (BBC)

Prowadzący

Moira Shearer

Informacje dodatkowe
Reżyser

Terry Hughes

Kierownik wykonawczy

Clifford Brown (EBU)
Bill Cotton (BBC)

Występ interwałowy

Tatto na Edynburskim zamku

Uczestnicy
Łącznie

18 reprezentacji

Głosowanie
2 jurorów z każdego kraju (jeden w wieku 16-25, drugi 25-55) przyznawali 5,4,3,2 lub 1 punkt każdej piosence.
Zwycięzca

 Luksemburg

Reprezentant

Vicky Leandros

Piosenka

Après toi

Muzyka

Mario Panas, Klaus Munro

Tekst

Klaus Munro, Yves Dessca

Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 1971 1973 ►

17. Konkurs Piosenki Eurowizji 1972 odbył się 22 marca 1972 w Usher Hall w Edynburgu (Wielka Brytania). Festiwal prowadziła Moira Shearer.

Zwycięstwo odniósł Luksemburg, który reprezentowała Vicky Leandros. Wykonała utwór "Après toi". Grupa The New Seekers z piosenką "Beg, Steal or Borrow" zapewniła Wielkiej Brytanii drugie miejsce po raz ósmy w historii Konkursu.

Yves Dessca, autor tekstu zwycięskiej piosenki, został drugim tekściarzem, który dwukrotnie wygrał Konkurs; wcześniej w 1971 roku utworem "Un Banc, Un Arbre, Une Rue", pierwszym, który zdobył Grand Prix dla dwóch różnych krajów i pierwszym, który wygrał dwa razy z rzędu.

Format[edytuj | edytuj kod]

Monako nie było w stanie zorganizować festiwalu z powodu problemów finansowych. Poprosiło o pomoc francuską telewizję, która zgodziła się wyprodukować konkurs, ale tylko wtedy, gdy będzie się on odbywał we Francji. Odrzucając ofertę, RMC Monaco zaprosiło prezydenta EBU, Charlesa Currana z BBC na rozmowy, w wyniku których Wielka Brytania zobowiązała się zorganizować Konkurs Piosenki Eurowizji ponownie. Pierwszy raz konkurs w Wielkiej Brytanii odbył się poza Londynem – w Edynburgu.

Irlandzki występ wykonany został w języku irlandzkim, jak dotąd jedyny raz w tym języku. Konkurs zaczęto transmitować na żywo w Azji i Brazylii.

Dyrygenci[edytuj | edytuj kod]

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

L.p. Państwo Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty
01  Niemcy niemiecki Mary Roos „Nur die Liebe läßt uns leben” 3 107
02  Francja francuski Betty Mars „Comé-comédie” 11 81
03  Irlandia irlandzki Sandie Jones „Ceol an Ghrá” 15 72
04  Hiszpania hiszpański Jaime Morey „Amanece” 10 83
05  Wielka Brytania angielski The New Seekers „Beg, Steal or Borrow” 2 114
06  Norwegia norweski Grethe Kausland i Benny Borg „Småting” 14 73
07  Portugalia portugalski Carlos Mendes „A festa da vida” 7 90
08  Szwajcaria francuski Veronique Mueller „C’est le chanson de mon amour” 8 88
09  Malta maltański Helen and Joseph „L-Imħabba” 18 48
10  Finlandia fiński Päivi Paunu i Kim Floor „Muistathan” 12 78
11  Austria niemiecki The Milestones „Falter im Wind” 5 100
12  Włochy włoski Nicola Di Bari I giorni dell’arcobaleno 6 92
13  Jugosławia chorwacki Tereza Kesovija „Muzika i ti” 9 87
14  Szwecja szwedzki Family Four „Härliga Sommardag” 13 75
15  Monako francuski Anne-Marie Godart, Peter MacLane „Comme on s’aime” 16 65
16  Belgia francuski Serge i Christine Ghisoland „À la folie ou pas du tout” 17 55
17  Luksemburg francuski Vicky Leandros Après toi 1 128
18  Holandia niderlandzki Sandra i Andres „Als het om de liefde gaat” 4 106

Tabela punktacyjna[edytuj | edytuj kod]

  Wyniki
Niemcy Francja Irlandia Hiszpania Wielka Brytania Norwegia Portugalia Szwajcaria Malta Finlandia Austria Włochy Jugosławia Szwecja Monako Belgia Luksemburg Holandia
Uczestnicy konkursu Niemcy   8 6 9 5 6 6 5 4 5 5 7 5 8 8 7 7 6
Francja 5   5 2 9 7 2 3 5 4 2 3 5 2 6 7 8 6
Irlandia 4 3   4 4 6 4 3 6 3 4 3 3 5 5 4 6 5
Hiszpania 7 5 5   3 8 6 3 4 4 5 3 2 7 8 3 5 5
Wielka Brytania 8 9 6 2   10 4 8 2 7 7 7 9 6 9 4 8 8
Norwegia 4 3 6 5 4   5 2 5 7 3 2 5 4 4 4 6 4
Portugalia 3 4 7 7 4 2   6 5 2 4 9 4 7 4 7 10 5
Szwajcaria 4 5 6 5 4 7 2   4 7 8 5 5 4 6 4 7 5
Malta 3 2 4 2 6 2 2 2   5 2 2 2 3 3 2 2 4
Finlandia 4 3 3 6 5 6 4 3 3   3 3 4 4 5 8 6 8
Austria 6 6 6 6 3 5 5 7 5 4   6 8 10 5 4 5 9
Włochy 4 5 3 2 3 6 7 9 6 6 6   4 8 6 6 6 5
Jugosławia 7 4 5 8 5 4 5 2 4 3 3 2   4 9 8 8 6
Szwecja 5 3 5 3 3 5 4 2 4 5 4 3 7   5 7 5 5
Monako 4 3 4 3 5 6 2 2 5 5 3 3 4 3   4 4 5
Belgia 2 3 4 2 5 2 3 3 5 4 2 3 2 2 4   6 3
Luksemburg 9 8 9 2 10 8 7 6 4 6 8 9 10 8 7 8   9
Holandia 6 6 8 8 9 8 5 6 3 9 6 3 9 6 5 2 7  
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występów.

Powracający artyści[edytuj | edytuj kod]

Artysta Kraj Poprzedni rok Miejsce Punkty
Vicky Leandros  Luksemburg 1967 4 17
Carlos Mendes  Portugalia 1968 11 5
Family Four  Szwecja 1971 6 85
Tereza Kesovija  Monako 1966 17 0

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]