Konflikt adeński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konflikt adeński
zimna wojna
Ilustracja
Jemen Płd
Czas

1963–1967

Miejsce

Protektorat Adeński

Terytorium

Jemen Południowy

Wynik

zwycięstwo Jemeńczyków

Strony konfliktu
 Jemen Południowy  Wielka Brytania
brak współrzędnych

Konflikt adeński (znany również jako powstanie w Jemenie Południowym) – powstanie przeciwko rządom brytyjskim w Federacji Arabii Południowej, trwające w latach 1963–1967.

Opis[edytuj | edytuj kod]

W roku 1963 doszło do wybuchu powstania w Protektoracie Adeńskim skierowanego przeciwko władzom brytyjskim. 14 października doszło do pierwszej potyczki z wojskami brytyjskimi. Następnie powstańcy opanowali rejon miasta Ad-Dali, gdzie atakowali brytyjskie posterunki wojskowe. W odpowiedzi Brytyjczycy wprowadzili do walki lotnictwo, z pomocą którego wyparli partyzantów w góry. Równocześnie ludność cywilna rozpoczęła akcje protestacyjne w Adenie, organizując zamachy na brytyjskich żołnierzy i urzędników. Ruch nacjonalistyczny został zdominowany przez Jemeński Front Wyzwolenia Narodowego i Front Wyzwolenia Okupowanego Jemenu Południowego[1]. Obie grupy czerpały z ideologii socjalizmu arabskiego Nasera, a w ich kierownictwie znalazły się osoby o marksistowskich poglądach. Mimo zbieżności ideologicznej obie grupy zwalczały się wzajemnie[1]. Walki trwały do roku 1967. W tym samym roku wybuchły walki w Adenie, gdzie władzę objął Front Wyzwolenia Narodowego (NLF). Dnia 26 sierpnia 1967 r. pod naciskiem opinii publicznej Brytyjczycy ewakuowali z kraju swoje wojska. 30 listopada proklamowano niepodległość Ludowej Republiki Jemenu.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nadeem F. Paracha: Socjalizm islamski. Część II – czas sukcesów (1952-78)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leksykon bitew świata, Wyd. Almapress, Warszawa 2004.