Koncert w ogrodzie Tuileries – Wikipedia, wolna encyklopedia

Koncert w ogrodzie Tuileries
La Musique aux Tuileries
Ilustracja
Autor

Édouard Manet

Data powstania

1862

Medium

olej na płótnie

Wymiary

76,2 × 118,1 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

National Gallery w Londynie

Koncert w ogrodzie Tuileries (fr. La Musique aux Tuileries) – obraz olejny francuskiego malarza Édouarda Maneta namalowany w roku 1862, a obecnie przechowywany w National Gallery w Londynie. Dzieło ma wymiary 76,2 cm wysokości i 118,1 cm szerokości. Jest to pierwszy przykład malarskiego stylu Maneta, wzorowanego na twórczości Fransa Halsa i Diego Velázqueza oraz pierwszy znak artystycznego zainteresowania autora zabawą i rozrywką, które będzie mu towarzyszyło przez całe życie.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Chociaż niektórzy badacze twierdzą, że dzieło jest niedokończone[1], to jednak doskonale oddaje atmosferę, jaka panowała w ogrodach Tuileries, w epoce autora, kiedy to były one ośrodkiem paryskiego życia towarzyskiego. Obraz jest świadectwem zerwania przez malarza z realizmem. Precyzja i dopracowanie szczegółów zostały poświęcone na rzecz ukazania ożywionej sceny, przedstawiającej ówczesne społeczeństwo francuskie[2]. Artysta uwidocznił tu swoich przyjaciół, artystów, pisarzy, muzyków. Wśród wielu postaci znajdują się tam Charles Baudelaire, Théophile Gautier, Henri Fantin-Latour, Jacques Offenbach, Aurélien Scholl, Zacharie Astruc, Eugène Manet – brat malarza i inni. Pośród nich autor umieścił także swoją podobiznę. Édouard Manet jest widoczny jako pierwszy z lewej. Nie wszystkie postacie zostały jednak zidentyfikowane przez badaczy[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dzieło zostało wystawione w 1863 w galerii Louis-Martinet. W 1872 zostało zakupione przez Duranda-Ruela, a następnie stało się częścią kolekcji Faure, z której zostało wypożyczone na wystawę po śmierci Maneta oraz do Salon dAutomne w 1905. Następnie obraz ponownie stał się własnością Duranda-Ruela, który go sprzedał sir Hugh Lane’owi, a ten z kolei ofiarował go w 1917 National Gallery[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. K. Ross, The Judgment of Paris: The Revolutionary Decade that Gave the World Impressionism, New York, Waller & Company, 2006, s. 51–55. ISBN 0-8027-1466-8.
  2. a b c M. Venturi, S. Orienti: L’opera pittorica di Edouard Manet. Milano: 1967, s. 89. (wł.).