Komańcza (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Komańcza
gmina wiejska
Ilustracja
Siedziba urzędu gminy
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

sanocki

TERC

1817042

Siedziba

Komańcza

Wójt

Roman Bzdyk

Powierzchnia (2022)

387,72 km²

Populacja (2023)
• liczba ludności


4170[1]

• gęstość

10,8 os./km²

Nr kierunkowy

13

Kod pocztowy (2022)

38-543, 38-542

Tablice rejestracyjne

RSA

Adres urzędu:
Komańcza 166
38-543 Komańcza
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw

14[2][3]

Liczba miejscowości

24[3]

Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Komańcza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Komańcza”
Ziemia49°20′N 22°04′E/49,336667 22,068889
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Komańczagmina wiejska w południowej części województwa podkarpackiego, w powiecie sanockim, na pograniczu Beskidu Niskiego i Bieszczadów. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie krośnieńskim. Pod względem powierzchni jest trzecią co do wielkości gminą w Polsce.

Siedziba gminy to Komańcza.

Według danych z 30 czerwca 2023 roku liczba ludności wynosiła 4170[4].

Struktura powierzchni[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnia gminy obejmuje obszar 387,72 km²[5]. W strukturze użytkowania terenu dominują lasy, które zajmują 74,5% powierzchni gminy, a użytki rolne stanowią około 23%. Na grunty pozostałe przypada 2,5% powierzchni gminy.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Dane z 30.06.2023 roku[4]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 4170 100 2094 50,2 2076 49,8
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
10.8 5,4 5,4

W spisie w 2011 roku 10,5% mieszkańców zadeklarowało się jako Ukraińcy[6].

Część gminy położona jest na terenie dwóch parków krajobrazowych: Ciśniańsko-Wetlińskiego i Jaśliskiego.

  • Piramida wieku mieszkańców gminy Komańcza w 2014 roku

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gmina Komańcza położona jest w dolinie Osławy i Osławicy, na granicy Bieszczadów i Beskidu Niskiego. Na jej terenie znajduje się pasmo Chryszczatej. Gminę zamieszkuje zwarta grupa ludności autochtonicznej, która częściowo uniknęła przesiedleń z lat 1945–1947. Gmina była w latach 19441947 terenem intensywnych walk Wojska Polskiego, Milicji Obywatelskiej i WOP z oddziałami UPA. W dniu 1 maja 1946 UPA spaliła w gminie Komańcza 50 gospodarstw. Łemkowie osławiaccy kultywują tradycje kultury duchowej i materialnej górali wschodniobeskidzkich. Obecnie gmina ma powierzchnię 388 km² i składa się z 13 sołectw.

1 stycznia 2017 z gminy wyłączono miejscowości: Darów, Jasiel, Moszczaniec, Polany Surowiczne, Rudawkę Jaśliska i Surowicę, włączając je do gminy Jaśliska w powiecie krośnieńskim[7].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Sołectwa
Czystogarb, Dołżyca, Komańcza, Mików, Nowy Łupków, Radoszyce, Rzepedź "Nad Osławicą", Rzepedź wieś, Smolnik, Szczawne-Kulaszne, Turzańsk, Wisłok Wielki, Wola Michowa, Wysoczany[2]
Pozostałe miejscowości
Duszatyn, Jawornik, Maniów, Osławica, Prełuki, Stary Łupków.
Nieistniejące miejscowości
Balnica, Szczerbanówka, Zubeńsko

Sąsiednie gminy[edytuj | edytuj kod]

Baligród, Bukowsko, Cisna, Jaśliska, Rymanów, gmina Zagórz. Od południa gmina sąsiaduje ze słowackim krajem preszowskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gmina Komańcza w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-07-26], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. a b BIPgminy, sołectwa [dostęp 2019-12-31].
  3. a b Urząd Statystyczny w Rzeszowie (2023)
  4. a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2023-10-24].
  5. BiP | Urząd Gminy Komańcza [online], komancza.pl [dostęp 2023-10-24].
  6. Gminy, w których udział mniejszości narodowych, etnicznych lub społeczności posługującej się językiem kaszubskim wśród ogółu mieszkańców stanowił w 2011 roku co najmniej 10%. [dostęp 2016-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-16)].
  7. Dz.U. z 2016 r. poz. 1134

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]