Kolonia Zgorzelec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kolonia Zgorzelec
Obiekt zabytkowy nr rej. A/1553/94 z 28 lutego 1994[1]
Ilustracja
Kolonia Zgorzelec w 2005 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miasto

Bytom

Dzielnica

Łagiewniki

Data budowy

1897–1901[2]

Położenie na mapie Bytomia
Mapa konturowa Bytomia, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kolonia Zgorzelec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kolonia Zgorzelec”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kolonia Zgorzelec”
Ziemia50°19′28″N 18°53′58″E/50,324444 18,899444

Kolonia Zgorzelec (niem. Skorzeletz/Sgorzelitz[3]) – kolonia robotnicza zbudowana w latach 1897–1901 położona w BytomiuŁagiewnikach. Powstała z inicjatywy Huberta von Tiele-Wincklera[4] na zamówienie Katowickiej Spółki Akcyjnej dla Górnictwa i Hutnictwa dla pracowników pobliskiej ówczesnej Huty Hubertus[5].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek piekarni i pralni z 1906 roku (2019)

Na kolonię składają się 34 wolnostojące familoki[4][6] dwurodzinne i czterorodzinne zbudowane w latach 1897–1901[2], 14 z nich zostało wyłączonych z użytkowania; na początku XXI wieku w kolonii mieszkały około 152 osoby[4]. Zachowały się pojedyncze komórki lokatorskie (śl.chlewiki). Budynki mają wysokość 1 i 2 kondygnacji (2 i 3 licząc łącznie z poddaszem) i są całkowicie podpiwniczone. Lica ścian zewnętrznych wykonano z czerwonej cegły[4], bez ozdób. W skład zespołu wchodził również budynek usługowy – pralnia. Kolonia stanowi przykład zespołu urbanistyczno-architektonicznego z okresu największego rozwoju przemysłu na terenie Górnego Śląska.

W 1994 roku osiedle zostało wpisane do rejestru zabytków[1] pod numerem A/1533/94. Ochrona obejmuje zespół osiedla robotniczego „Kolonia Zgorzelec” w Bytomiu-Łagiewnikach, który tworzą budynki nr 1,2 oraz 6-39[7]

Rewitalizacja[edytuj | edytuj kod]

W latach 90. XX wieku planowano przekształcić osiedle w „kolonię artystyczną”, co jednak nie doszło do skutku[5].

Prowadzono jednak częściową rewitalizację kolonii przy współpracy z krajem związkowym Północna Nadrenia-Westfalia oraz miastem partnerskim Recklinghausen, projekt jednak upadł[7][2], wyremontowano 9 budynków[4].


Kolonia Zgorzelec, Bytom (w tle Ruda Śl.os. Paryż i Godula), fot. Przemek Neumann (2019)


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. a b c Edward Wieczorek: Bytom i okolice. Bytom: OSiR, 1997, s. 72. ISBN 83-86293-15-2.
  3. Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 1: Górny Śląsk, Łódź 2022, s. 25.
  4. a b c d e Kolonia Zgorzelec (podobszar 19). [w:] Bytom odNowa. Kompleksowa rewitalizacja miasta [on-line]. Urząd Miasta Bytom. [dostęp 2018-09-09].
  5. a b Nowak 2015 ↓.
  6. S. Życie na uboczu. „Życie Bytomskie”, s. 14, 2017-05-22. ISSN 0239-2941. 
  7. a b Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków: Rejestr zabytków: Gmina Bytom. [dostęp 2011-05-31].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]