French
DeutschKodeks 0213 – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Marek 3,2-3 | |
| Data powstania | V/VI wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer | 0213 |
| Zawartość | Ewangelia Marka 3,2-3; 3,4-5 |
| Język | |
| Rozmiary | [33 × 23 cm] |
| Typ tekstu | tekst mieszany |
| Kategoria | III |
| Miejsce przechowywania | |
Kodeks 0213 (Gregory-Aland no. 0213) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na V albo VI wiek. Do naszych czasów zachował się fragment jednej karty kodeksu. Jest przechowywany w Wiedniu.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Do dnia dzisiejszego (1995) zachował się fragment jednej karty, z tekstem Ewangelii Marka (3,2-3; 3,4-5)[1]. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 33 na 23 cm[1], zachowany fragment ma rozmiary 8,8 na 18 cm[2]. Pergamin ma barwę jasno-brunatną, atrament jest ciemniejszy po stronie licowej pergaminu. Atrament w wielu miejscach przeżarł pergamin na wylot, co prawdopodobnie wynika stąd, że zawiera w sobie żelazo[2].
Tekst pisany jest dwoma kolumnami na stronę, w 23 linijkach w kolumnie[1]. Pismo ma późną formę biblijnej majuskuły. Litera gamma, wykorzystywana w kodeksie, może być mylona z jotą, ponieważ górna poprzeczna kreska w gammie jest albo bardzo cienka, albo jej nie ma. Litery ipsylon oraz rho sięgają poniżej linii, zaś omega jest szeroka[2].
Peter Sanz spekulował, że fragment mógł kiedyś należeć do lekcjonarza[2].
Tekst[edytuj | edytuj kod]
Fragment reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1], co oznacza, że jest ważny dla poznania historii tekstu Nowego Testamentu[3].
W Mk 3,2 fragment przekazuje wariant αυτους (ich) zamiast αυτου (jego). Wariant nie jest uwzględniany w krytycznych wydaniach Novum Testamentum Graece Nestle-Alanda[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Rękopis datowany jest przez INTF na V lub VI wiek[1][5]. Pasquale Orsini, włoski paleograf, datował na wiek VI[6]. Nieznane jest miejsce pochodzenia rękopisu[2].
Tekst fragmentu opublikował Peter Sanz w 1946[7]. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1953 roku, oznaczając go przy pomocy siglum 0213[8][9]. Guglielmo Cavallo opublikował facsimile fragmentu w 1967[6].
Rękopis przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 1384) w Wiedniu[1][5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Aland i Aland 1995 ↓, s. 125.
- ↑ a b c d e Porter i Porter 2008 ↓, s. 102.
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 106, 159.
- ↑ Porter i Porter 2008 ↓, s. 104.
- ↑ a b INTF 0213 ↓.
- ↑ a b Van Haelst 0388, Nestle-Aland 0213 LDAB
- ↑ Peter Sanz, Griechische literarische Papyri christlicher Inhalte, Mitteilungen aus der Papyrussammlung der Nationalbibliothek in Wien 4 (Vienna: 1946).
- ↑ Aland 1963 ↓, s. 10.
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 74.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments. Wyd. 1. Berlin: Walter de Gruyter, 1963. (niem.).
- Peter Sanz, Griechische literarische Papyri christlicher Inhalte, Mitteilungen aus der Papyrussammlung der Nationalbibliothek in Wien 4 (Vienna: 1946).
- New Testament Greek Papyri and Parchments. ed. Stanley E. Porter & Wendy J. Porter. Berlin - New York: Walter de Gruyter, 2008, s. 102–105. ISBN 978-3-11-020308-0. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- INTF: Kodeks 0213 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2014-08-18]. (niem.).