French
DeutschKościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Połczynie-Zdroju – Wikipedia, wolna encyklopedia
 539 z dnia 30 grudnia 1965 | |||||||||
| kościół parafialny | |||||||||
 | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Połczyna-Zdroju  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu świdwińskiego  | |||||||||
Położenie na mapie gminy Połczyn-Zdrój  | |||||||||
 53°45′55″N 16°05′35″E/53,765278 16,093056 | |||||||||
Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP w Połczynie-Zdroju – zabytkowa, neogotycka świątynia katolicka, zlokalizowana w centrum Połczyna-Zdroju, w sąsiedztwie głównego deptaku – ulicy Grunwaldzkiej. Jest siedzibą parafii Niepokalanego Poczęcia NMP.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o istnieniu kościoła pochodzi z 1389, ale świątynia mogła istnieć wcześniej, prawdopodobnie od 1343. W 1418 patronat nad obiektem objęli joannici. W 1505 kościół spłonął wraz z miastem (odbudowano go w 1515). W 1544 umarł w Połczynie ostatni pomorski biskup katolicki – Erazm von Manteuffel. Od 1545 przez 400 lat kościół użytkowali protestanci. W 1547 dobudowano wieżę, a w 1628 wstawiono nowy ołtarz. Kolejny pożar miał miejsce w 1705. Świątynię odbudowano po nim dopiero w 1743. Obecną neogotycką bryłę kościół zyskał w latach 1860-1870.
W czasie II wojny światowej odprawiano w Połczynie msze dla polskich robotników przymusowych w jednej z sal szkolnych. 28 października 1945 świątynia wróciła do katolików – odbyło się uroczyste poświęcenie (dokonał tego ksiądz oblat Jan Krzyżkowski). W 1981 odbudowano wieżę, która została zniszczona po uderzeniach piorunów w 1943, 1950 i 1994.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- ołtarz główny starogardzkiego rzeźbiarza Brocka z 1626 – niezachowany,
- profilowany portal,
- witraże Edwarda Schwartza,
- XVII-wieczna, ludowa rzeźba Ostatniej Wieczerzy,
- żeliwna płyta nagrobna Erazma von Manteuffla z 1544 – najcenniejszy zabytek świątyni.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Szwichtenberg, Połczyn-Zdrój i okolice, Sport i Turystyka, Warszawa, 1988, ss. 33-34, ISBN 83-217-2692-5.
- Tadeusz Garczyński, Połczyn Zdrój i okolice, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1977, ss. 32-33.
- historia kościoła w kruchcie