Kościół św. Jakuba w Gdańsku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół św. Jakuba w Gdańsku
658 z dnia 15.10.1973 r.[1]
kościół rektorski
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Gdańsk

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Jakuba

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jakuba w Gdańsku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jakuba w Gdańsku”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jakuba w Gdańsku”
Ziemia54°21′29,01″N 18°39′02,52″E/54,358058 18,650700

Kościół św. Jakuba w Gdańskukościół rektorski w Gdańsku, należący do parafii św. Brygidy archidiecezji gdańskiej.

Kościół św. Jakuba według Petera Willera, 1687
Od strony Starego Miasta
Wnętrze

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Świątynia jest przykładem późnogotyckiego przyszpitalnego budownictwa sakralnego. Wczesnobarokowy hełm na wieży został przeniesiony z Bramy św. Jakuba. W latach 1815 - 1948 kościół nie pełnił funkcji sakralnych. Przetrwał pożogę II wojny światowej w dobrym stanie — był uszkodzony w niewielkim stopniu. Dzięki temu zachował się unikalny, późnorenesansowy strop belkowy z drewna modrzewiowego. Elementami obecnego wystroju są witraże, w tym wielki witraż w oknie w prezbiterium zaprojektowany przez Zofię Boduoin de Courtenay (w 2008 zamalowano polichromie tej autorki w nawie głównej, ale zachowały się dwa obrazy wkomponowane w ołtarze boczne[2]) oraz kamienny portal.

Kalendarium[edytuj | edytuj kod]

  • 1415 – marynarze (szyprowie) gdańscy budują w tym miejscu kaplicę i szpital ku czci swego patrona, św. Jakuba[3] (poświęcenie 18 marca 1415).
  • 1432-1437 – w miejsce kaplicy marynarze budują obecny kościół św. Jakuba.
  • 1433 1 sierpnia – poświęcenie nowej świątyni, która już 4 września zostaje spalona przez husytów; po odbudowie w formie jednonawowego korpusu z sygnaturką i z dzwonem ponowne poświęcenie w 1437
  • 1551 – rada miasta Gdańska przeznaczyła kościół dla Polaków.
  • 1556 – kościół przejmują protestanci – kazania nadal głoszone w języku polskim; komunia udzielana pod dwiema postaciami.
  • 1636 (lipiec) – pożar wywołany uderzeniem pioruna niszczy świątynię. Odbudowa trwa 3 lata. Z tego czasu pochodzi obecna wieża.
  • 1807 – wojska francuskie zmieniają kościół na obóz dla jeńców pruskich i rosyjskich.
  • 1808 – przywrócenie funkcji sakralnych
  • 1815 – wybuch w pobliskiej baszcie prochowej powoduje znaczne zniszczenia (gł. hełmu i dachów), kościół przestaje pełnić funkcje sakralną.
  • 1817 – kościół przebudowano na bibliotekę miejską i szkołę nawigacyjną. Od 1860 biblioteka zajmuje całość obiektu.
  • 1881 – osadzenie na wieży hełmu z rozbieranej bramy św. Jakuba
  • 1904 – biblioteka jest przeniesiona do nowego gmachu, w kościele do końca II wojny światowej mieści się Gdańska Izba Rzemieślnicza (z wystawą maszyn i biblioteką techniczną), z wyjątkiem I wojny światowej, kiedy pełni funkcję lazaretu.
  • 1946 – zniszczony w niewielkim stopniu zabytek (uszkodzone szczyty, dachy i brak oszklenia) przejmują oo. kapucyni.
  • 1948 – zakon kapucynów odbudował kościół marynarzy gdańskich. Kościół zostaje ponownie poświęcony.
  • 1952-1960 – powstają freski w nawie głównej, witraż św Jakuba, ambona, ołtarze boczne.
  • 2008 – zamalowane zostają freski w nawie głównej.
  • 21 maja 2011 – uruchomiona została iluminacja kościoła[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-06].
  2. Maria, Zofia Baudouin de Courtenay i malarstwo monumentalne [online], Gdańsk Strefa Prestiżu, 23 stycznia 2020 [dostęp 2020-07-18] (pol.).
  3. Adam Szarszewski: Szpital i kościół św. Jakuba w Gdańsku. Marszałek. ISBN 83-7174-609-1.
  4. Św. Jakub jaśnieje po zmierzchu. trojmiasto.pl, 22 maja 2011. [dostęp 2011-05-22].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]