Klucz (majątek ziemski) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klucz – rodzaj majątku ziemskiego; kilka posiadłości jednego właściciela, najczęściej zlokalizowanych blisko siebie (np. miasto i kilka pobliskich wsi), zorganizowanych w jeden organizm społeczno-ekonomiczny oraz jednostkę administracyjno-terytorialną w systemie feudalnym, pod jednym zarządem właściciela bądź współwłaścicieli (rodziny, rodu itp.), oficjalisty lub ekonoma. Była to forma organizacji latyfundiów ziemskich. Jeden lub kilka kluczy, lub w przypadku posiadaczy dużych fortun, większa ich liczba, mogło być zorganizowane w ordynację rodową.
Przykłady kluczy[edytuj | edytuj kod]
- Klucz końskowolski
- Klucz kielecki
- Klucz kunowski
- Klucz muszyński
- Klucz raciąski
- Klucz sławkowski
- Klucz stroński
- Klucz tumski
- Klucz żywiecki
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Brückner: Encyklopedia staropolska. T. I, wyd. nakładem Księgarni Trzaski, Everta i Michalskiego, Warszawa 1937, reprint PWN, Warszawa 1990, s. 596. ISBN 83-01-09328-5.
- Andrzej Komoniecki Chronografia albo Dziejopis Żywiecki