Kirsten Clark – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kirsten Clark
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1977
Raymond

Klub

Sugarloaf Mountain SC

Debiut w PŚ

16.11 1995, Beaver Creek
(DNF - super G)

Pierwsze punkty w PŚ

18.01 1997, Zwiesel
(29. miejsce - gigant)

Pierwsze podium w PŚ

24.02 2001, Lenzerheide (1. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa świata
srebro Sankt Moritz 2003 Supergigant
Puchar Świata (Zjazd)
3. miejsce
2002/2003

Kirsten Lee Clark (ur. 23 kwietnia 1977 w Raymond) – amerykańska narciarka alpejska, wicemistrzyni świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się w 1994 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Lake Placid, gdzie jej najlepszym wynikiem było 26. miejsce w gigancie. Jeszcze dwukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Schwyz w 1996 roku, gdzie była piąta w zjeździe.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 16 listopada 1995 roku w Beaver Creek, gdzie nie ukończyła supergigantta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 18 stycznia 1997 roku w Zwiesel, zajmując 29. miejsce w gigancie. Na podium zawodów PŚ po raz pierwszy stanęła 24 lutego 2001 roku w Lenzerheide, wygrywając zjazd. W zawodach tych wyprzedziła Francuzkę Régine Cavagnoud i Niemkę Petrę Haltmayr. Łącznie osiem razy stawała na podium, jednak nie odniosła kolejnego zwycięstwa. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2002/2003, kiedy to w klasyfikacji generalnej zajęła dziewiąte miejsce, a w klasyfikacji zjazdu była trzecia.

Podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2003 roku wywalczyła srebrny medal w supergigancie. W zawodach tych rozdzieliła Austriaczkę Michaelę Dorfmeister i swą rodaczkę, Jonnę Mendes. Była też między innymi dziewiąta w supergigancie na rozgrywanych dwa lata wcześniej mistrzostwach świata w St. Anton. W 1998 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie jej najlepszym wynikiem był osiemnaste miejsce w kombinacji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City zajęła dwunaste miejsce w zjeździe i szesnaste w supergigancie. Brała też udział igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, plasując się na 14. pozycji w supergigancie i 21. pozycji w zjeździe.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF 11 lutego 1998 Japonia Nagano Supergigant 1:18,02 - Stany Zjednoczone Picabo Street
28. 16 lutego 1998 Japonia Nagano Zjazd 1:29,89 +3,36 Niemcy Katja Seizinger
18. 17 lutego 1998 Japonia Nagano Kombinacja 2:40,74 +11,51 Niemcy Katja Seizinger
12. 12 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Zjazd 1:39,56 +1,47 Francja Carole Montillet
14. 17 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Supergigant 1:13,59 +1,54 Włochy Daniela Ceccarelli
26. 22 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Gigant 2:30,01 +6,41 Chorwacja Janica Kostelić
21. 15 lutego 2006 Włochy Turyn Zjazd 1:56,49 +2,58 Austria Michaela Dorfmeister
14. 20 lutego 2006 Włochy Turyn Supergigant 1:32,47 +1,51 Austria Michaela Dorfmeister

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF2 9 lutego 1997 Włochy Sestriere Gigant 2:39,19 - Stany Zjednoczone Hilary Lindh
24. 11 lutego 1997 Włochy Sestriere Supergigant 1:23,50 +2,94 Włochy Isolde Kostner
16. 7 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Zjazd 1:48,20 +1,88 Austria Renate Götschl
22. 11 lutego 1999 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Gigant 2:08,54 +4,13 Austria Alexandra Meissnitzer
9. 29 stycznia 2001 Austria St. Anton Supergigant 1:23,44 +0,42 Francja Régine Cavagnoud
10. 2 lutego 2001 Austria St. Anton Kombinacja 2:55,65 +7,53 Niemcy Martina Ertl
12. 6 lutego 2001 Austria St. Anton Zjazd 1:36,20 +1,68 Austria Michaela Dorfmeister
20. 9 lutego 2001 Austria St. Anton Gigant 2:19,01 +7,71 Szwajcaria Sonja Nef
2. 3 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:27,48 +0,02 Austria Michaela Dorfmeister
19. 9 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:34,30 +1,14 Kanada Mélanie Turgeon
DNF2 13 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:30,97 - Szwecja Anja Pärson
10. 30 stycznia 2005 Włochy Bormio Supergigant 1:17,64 +1,30 Szwecja Anja Pärson
DNS 6 lutego 2005 Włochy Bormio Zjazd 1:39,90 - Chorwacja Janica Kostelić
20. 6 lutego 2007 Szwecja Åre Supergigant 1:18,85 +2,39 Szwecja Anja Pärson
15. 11 lutego 2007 Szwecja Åre Zjazd 1:26,89 +1,51 Szwecja Anja Pärson

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
35. 9 marca 1994 Stany Zjednoczone Lake Placid Zjazd 1:27,50 +3,80 Francja Mélanie Suchet
31. 11 marca 1994 Stany Zjednoczone Lake Placid Supergigant 1:23,29 +8,07 Niemcy Hilde Gerg
26. 13 marca 1994 Stany Zjednoczone Lake Placid Gigant 2:19,29 +9,53 Kanada Mélanie Turgeon
38. 16 marca 1995 Norwegia Voss Zjazd 1:26,23 +3,94 Szwajcaria Sylviane Berthod
37. 18 marca 1995 Norwegia Voss Slalom 1:22,12 +10,61 Szwajcaria Marlies Oester
28. 20 marca 1995 Norwegia Voss Gigant 2:02,46 +7,91 Szwajcaria Karin Roten
5. 27 lutego 1996 Szwajcaria Schwyz Zjazd 1:34,10 +1,40 Austria Selina Heregger
10. 28 lutego 1996 Szwajcaria Schwyz Supergigant 1:31,50 +2,42 Szwajcaria Sylviane Berthod
8. 29 lutego 1996 Szwajcaria Schwyz Gigant 2:07,15 +5,42 Włochy Karen Putzer
DNF2 2 marca 1996 Szwajcaria Schwyz Slalom 1:43,79 - Szwecja Sandra Hälldahl

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Szwajcaria Lenzerheide24 lutego 2001 (zjazd) – 1. miejsce
  2. Szwajcaria Sankt Moritz22 grudnia 2001 (supergigant) – 3. miejsce
  3. Kanada Lake Louise22 grudnia 2002 (zjazd) – 3. miejsce
  4. Szwajcaria Lenzerheide21 grudnia 2002 (zjazd) – 3. miejsce
  5. Włochy Cortina d’Ampezzo18 stycznia 2003 (zjazd) – 2. miejsce
  6. Norwegia Lillehammer12 marca 2003 (zjazd) – 3. miejsce
  7. Kanada Lake Louise5 grudnia 2003 (zjazd) – 3. miejsce
  8. Austria Lienz27 grudnia 2003 (gigant) – 3. miejsce

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]