Kinematyka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kinematyczny opis ruchu punktu materialnego

Kinematyka (gr. kínēma dpn. kinēmatos „ruch”) – dział fizyki z zakresu mechaniki klasycznej zajmujący się geometrycznym aspektem ruchu ciał bez uwzględniania ich masy i działających na nie sił[1][2].

W zależności od właściwości badanych obiektów dzieli się na: kinematykę punktu materialnego i bryły sztywnej oraz kinematykę ośrodków ciągłych (odkształcalnego ciała stałego, cieczy i gazów)[1].

Podstawowe pojęcia kinematyki to: przestrzeń, czas, położenie, układ współrzędnych, tor ruchu, prędkość, przyspieszenie, prędkość kątowa, przyspieszenie kątowe, droga, wektor przemieszczenia[1].

Wyjaśnienie podstawowych pojęć kinematyki[edytuj | edytuj kod]

Pojęcie ruchu[edytuj | edytuj kod]

Aby opisać ruch jakiegokolwiek ciała, należy ustalić, jak zmienia się jego położenie względem innego ciała, które uznajemy za układ odniesienia.

Gdy taka zmiana położenia nie zachodzi, dane ciało znajduje się w spoczynku względem tych ciał (w tym układzie odniesienia).

Symbole wielkości kinematycznych i ich jednostki[edytuj | edytuj kod]

  • – prędkość (metr na sekundę [m/s])
  • – przyspieszenie (metr na sekundę do kwadratu [m/s²])
  • – droga (metr [m])
  • – czas (sekundy [s])

Prędkość[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Prędkość.
        

Przyspieszenie[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Przyspieszenie.
        

Zadania kinematyki[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c praca zbiorowa: Encyklopedia fizyki. T. I. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 485.
  2. kinematyka, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-02-18].