French
DeutschKimeryd – Wikipedia, wolna encyklopedia
| System | Oddział | Piętro | Wiek (mln lat) | |
|---|---|---|---|---|
| Kreda | wczesna | Berrias | młodsze | |
| Jura | Górna | Tyton | 145,0–152,1 | |
| Kimeryd | 152,1–157,3 | |||
| Oksford | 157,3–163,5 | |||
| Środkowa | Kelowej | 163,5–166,1 | ||
| Baton | 166,1–168,3 | |||
| Bajos | 168,3–170,3 | |||
| Aalen | 170,3–174,1 | |||
| Wczesna | Toark | 174,1–182,7 | ||
| Pliensbach | 182,7–190,8 | |||
| Synemur | 190,8–199,3 | |||
| Hettang | 199,3–201,3 | |||
| Trias | Późny | Retyk | starsze | |
| Podział jury według ICS, sierpień 2012 | ||||
Kimeryd (ang. Kimmeridgian)
- w sensie geochronologicznym: drugi wiek późnej jury, trwający według przyjmowanego do 2012 roku przez Międzynarodową Komisję Stratygrafii podziału jury około 5 milionów lat (od 155,7 ± 4,0 do 150,8 ± 4,0 mln lat temu)[1]; w roku 2012 Komisja poprawiła datowanie na od 157,3 ± 1,0 do 152,1 ± 0,9 mln lat temu[2]. Kimeryd jest młodszy od oksfordu a starszy od tytonu.
- w sensie chronostratygraficznym: drugie piętro górnej jury, wyższe od oksfordu a niższe od tytonu. Stratotyp kimerydu znajduje się w profilu Flodigarry na wyspie Skye, u wybrzeży Szkocji[3].
Nazwa piętra (wieku) pochodzi od nazwy wioski Kimmeridge (Dorset, Anglia).
Fauna kimerydu[edytuj | edytuj kod]
Ptaki[edytuj | edytuj kod]
Nieptasie teropody[edytuj | edytuj kod]
- Awiatyran – tyranozauroid, Portugalia[4]
- Stoksozaur – tyranozauroid, USA, Anglia
- Allozaur – karnozaur, USA, Tanzania, Portugalia
- Ceratozaur – ceratozaur, USA, Tanzania, Portugalia
- Elafrozaur – ceratozaur, Tanzania
- Torwozaur – megalozaur, USA, Portugalia
- celur – celurozaur
Zauropody[edytuj | edytuj kod]
- Amficelias – diplodokokształtny, USA, jedon z największych stworzeń, jakie kiedykolwiek żyły
- Apatozaur – diplodokokształtny, USA
- Diplodok – diplodokokształtny, USA
- Dystrofez – diplodokokształtny, USA
- Eobrontozaur – diplodokokształtny, USA
- Dikreozaur – diplodokokształtny, Tanzania
- Europazaur – Macronaria, Niemcy
- Kamarazaur – kamarazaur, USA
Ankylozaury[edytuj | edytuj kod]
Stegozaury[edytuj | edytuj kod]
- Gigantspinozaur – Chiny
- Dacentrur – stegozaur, Anglia, Francja, Hiszpania, Portugalia
- Hesperozaur – stegozaur, USA
- Kentrozaur – stegozaur, Tanzania
- Monkonozaur – stegozaur, Tybet
- Stegozaur – stegozaur, USA
Ornitopody[edytuj | edytuj kod]
- Otnielozaur – USA
- Drinker – hipsylofodon, USA
- Otnielia – hipsylofodon, USA
- Filodon – hipsylofodon, Portugalia[5]
- Driozaur – igunodon, USA, Tanzania
- Kamptozaur – igunodon, Wielka Brytania, Francja, USA
Krokodylomorfy[edytuj | edytuj kod]
- Dakosaurus maximus – Thalattosuchia, Wielka Brytania, Francja, Szwajcaria, Niemcy[6], Polska[7], Rosja[8], Argentyna[9], Meksyk[10]
- Geosaurus suevicis – Thalattosuchia, Wielka Brytania, Francja, Szwajcaria, Niemcy[6], Argentyna[11], Kuba[12], Meksyk[13]
- Machimosaurus – Thalattosuchia, Austria, Wielka Brytania, Niemcy, Portugalia, Szwajcaria
- Metriorynch – Thalattosuchia, Anglia, Francja, Niemcy[6], Argentyna[14], Chile[15]
- Steneosaurus – Thalattosuchia, Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Szwajcaria, Maroko
Plezjozaury[edytuj | edytuj kod]
- Liopleurodon – pliozaur, Francja, Wielka Brytania, Rosja, Niemcy
- Pliozaur – pliozaur, Anglia[16]
Belemnity[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gabi Ogg, International Stratigraphic Chart [online], Międzynarodowa Komisja Stratygrafii, wrzesień 2010 [dostęp 2013-01-16] (ang.).
- ↑ K.M. Cohen, S. Finney, P.L. Gibbard, International Chronostratigraphic Chart [online], Międzynarodowa Komisja Stratygrafii, sierpień 2012 [dostęp 2013-01-16] (ang.).
- ↑ Kolejny złoty gwóźdź w tablicy stratygraficznej [online], Państwowy Instytut Geologiczny - PIB [dostęp 2021-04-28] (pol.).
- ↑ Oliver W.M. Rauhut., A tyrannosauroid dinosaur from the Upper Jurassic of Portugal, „Palaeontology”, 46, 2003, s. 903–910, DOI: 10.1111/1475-4983.00325.
- ↑ Phyllodon henkeli [dG] [T] [online], DinoData [dostęp 2009-07-16] (ang.).
- ↑ a b c Steel R. 1973. Crocodylia. Handbuch der Paläoherpetologie, Teil 16. Stuttgart: Gustav Fischer Verlag,116 pp.
- ↑ Radwańska U, Radwański A. 2003. The Jurassic crinoid genus Cyclocrinus D’Orbigny, 1850: still an enigma. Acta Geologica Polonica 53 (2003),(4): 301-320.
- ↑ Ochev VG. 1981. [Marine crocodiles in the Mesozoic of Povolzh'e] Priroda 1981: 103
- ↑ Vignaud P, Gasparini ZB. 1996. New Dakosaurus (Crocodylomorpha, Thalattosuchia) from the Upper Jurassic of Argentina. Comptes Rendus de l'Académie des Sciences, Paris, 2 322: 245-250
- ↑ Marie-Céline Buchy i inni, First occurrence of the genus ''Dakosaurus'' (Crocodyliformes, Thalattosuchia) in the Late Jurassic of Mexico, „Bulletin de la Societe Geologique de France”, 178 (5), 2007, s. 391-397, DOI: 10.2113/gssgfbull.178.5.391.
- ↑ Gasparini ZB, Dellapé D. 1976. Un nuevo cocodrilo marino (Thalattosuchia, Metriorhynchidae) de la Formación Vaca Muerta (Jurasico, Tithoniano) de la Provincia de Neuquén (República Argentina). Congreso Geológico Chileno 1: c1-c21.
- ↑ Zulma Gasparini, Manuel Iturralde-Vinet, Metriorhynchid crocodiles (Crocodyliformes) from the Oxfordian of Western Cuba, „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Monatshefte”, 9, 2001, s. 534–542.
- ↑ Eberhard Frey i inni, Geosaurus vignaudi'' n. sp. (Crocodylia, Thalattosuchia), first evidence of metriorhynchid crocodilians in the Late Jurassic (Tithonian) of central-east Mexico (State of Puebla), „Canadian Journal of Earth Sciences”, 39 (10), 2002, s. 1467–1483, DOI: 10.1139/e02-060.
- ↑ Gasparini Z. 1975. Revison de ?Purranisaurus potens RUSCONI, 1948 (Crocodilia, Thalattosuchia). Los Thalattosuchia como un nuevo Infraorden de los Crocodilia. Actas del Congreso Geologico Argentino 5: 423–431.
- ↑ Gasparini Z, Chong G. 1977. Metriorhynchus casamiquelai n. sp. (Crocodilia, Thalattosuchia) a marine crocodile from the Jurassic (Callovian) of Chile, South America. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen 153 (3): 341-360.
- ↑ L.F. Noè, D.T.J. Smith, D.I. Walton, A new species of Kimmeridgian pliosaur (Reptilia; Sauropterygia) and its bearing on the nomenclature of Liopleurodon macromerus, „Proceedings of the Geologists' Association”, 115 (1), 2004, s. 13-24, DOI: 10.1016/S0016-7878(04)80031-2.