Kierunek dystalny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kierunek dystalny, kierunek dalszy (łac. distalis) – kierunek lub położenie anatomiczne skierowane ku końcowi kończyny^[1], położone dalej od osi pośrodkowej ciała^[2], np. kanalik dystalny.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michał Reicher, Wiesław Łasiński: Postać człowieka jako całość. W: Adam Bochenek, Michał Reicher, Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo: Anatomia człowieka. T. I: Anatomia ogólna. Kości. Stawy i Więzadła. Mięśnie. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 221. ISBN 978-83-200-3682-4.
↑ distal. ling.pl. [dostęp 2015-10-10].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[B186-1] Michał Reicher, Wiesław Łasiński: Postać człowieka jako całość. W: Adam Bochenek, Michał Reicher, Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo: Anatomia człowieka. T. I: Anatomia ogólna. Kości. Stawy i Więzadła. Mięśnie. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 221. ISBN 978-83-200-3682-4.

[ling-2] stal. ling.pl. [dostęp 2015-10-10].

[1]

[2]