Kybartai (stacja kolejowa) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kybartai
Ilustracja
Budynek dworca
Państwo

 Litwa

Miejscowość

Kibarty

Zarządca

LTG Infra

Data otwarcia

1851

Poprzednie nazwy

Вержболо́во trb. Wierżbołowo trl. Veržbolovo, Virbalis

Dane techniczne
Liczba peronów

3

Liczba krawędzi
peronowych

4

Kasy

T

Linie kolejowe
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kybartai”
Ziemia54°38′25″N 22°45′33″E/54,640278 22,759167

Kybartaistacja kolejowa w Kibartach, w rejonie wyłkowyskim, w okręgu mariampolskim, na Litwie. Jest to litewska stacja graniczna na granicy z Rosją.

Stary dworzec na stacji Wierżbołowo (około 1900)

Historia[edytuj | edytuj kod]

Stacja została otwarta w 1851 roku na linii łączącej Berlin i Petersburg, jako najdalej na północ wysunięta rosyjska stacja graniczna na granicy z Prusami, a następnie z Niemcami. Jej nazwę zaczerpnięto od pobliskiego miasta Wierzbołowa. Kończyła się tutaj szerokotorowa linia biegnąca od stacji Kolei Warszawsko-Petersburskiej Wilno, łącząc się z normalnotorową Pruską Koleją Wschodnią[1][2]. Stacja otrzymała szczególnie okazały budynek dworcowy.

Po I wojnie światowej znalazła się na Litwie, pozostając stacja graniczna na granicy z Niemcami. Została wówczas nazwana po litewsku Virbalis, a później przyjęła obecną nazwę od miasta Kibarty, na którego terytorium się znajduje[3]. Pod koniec II wojny światowej, wspaniały budynek dworca został wysadzony przez jednostkę Armii Czerwonej, która miała zniszczyć budynek stacji w Eytkunach, ale doszło do pomyłki. Po wojnie zbudowano nowy, prostszy budynek[potrzebny przypis].

Po II wojnie światowej, w związku ze znalezieniem się terenów po obu stronach dawnej granicy w Związku Sowieckim, stacja utraciła status stacji granicznej oraz położenie na styku torów o różnej szerokości. Od upadku ZSRR stacja ponownie jest stacją graniczną pomiędzy rosyjskim obwodem królewieckim i Litwą, z Rosją tym razem po zachodniej stronie granicy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Schemat dróg żelaznych europejskiej części Rosji (1912). [dostęp 2022-12-20]. (ros.).
  2. Wierzbołowo, pow. wołkowyski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 400.
  3. Mapa WIG Stołupiany. [dostęp 2022-12-20]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kibarty
Linia Kowno – Kibarty (123,3 km)
Olwita
odległość: 7,6 km
odległość: 1,5 km