Keyhole Markup Language – Wikipedia, wolna encyklopedia

Keyhole Markup Language (KML) – język znaczników oparty na XML-u, otwarty standard zatwierdzony przez Open Geospatial Consortium pozwalający na wizualizację trójwymiarowych danych przestrzennych.

Wykorzystywany jest m.in. w aplikacjach Google Earth, Google Maps, Bing Maps, Flickr, NASA World Wind oraz Wikimapii.

Można się również spotkać z plikami o rozszerzeniu KMZ. Są to pliki KML poddane kompresji ZIP. Oprócz samego dokumentu KML w tak spakowanym pliku KMZ mogą znajdować się obrazy satelitarne, ikony, modele 3D.

Przykładowy dokument KML[edytuj | edytuj kod]

 <?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>  <kml xmlns="http://earth.google.com/kml/2.0">  <Placemark>    <description>Warszawa</description>    <name>Warszawa</name>    <Point>      <coordinates>21,52</coordinates>    </Point>  </Placemark>  </kml> 

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• Geography Markup Language
• GPX

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• KML jako standard
• Dokumentacja KML