Kazimierz Piotrowski (1890–1962) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kazimierz Piotrowski
Ilustracja
Kazimierz Piotrowski przy samolocie DKD-IV w 1933 r.
Pełne imię i nazwisko

Kazimierz Julian Ludwik Piotrowski

Data i miejsce urodzenia

2 marca 1890
Krzeszowice

Data i miejsce śmierci

10 marca 1962
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

taternik, alpinista, narciarz, lotnik sportowy, krytyk teatralny, ginekolog, lekarz kolejowy

Dzieci

Jerzy Piotrowski

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Kazimierz Piotrowski[a] (ur. 2 marca 1890 w Krzeszowicach, zm. 10 marca 1962 w Krakowie) – polski taternik, alpinista, narciarz, lotnik sportowy. Był także krytykiem teatralnym, zaś z zawodu – ginekologiem i lekarzem kolejowym w Krakowie[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 marca 1890 w Krzeszowicach, w ówczesnym powiecie chrzanowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Kazimierza i Anny z Przesmyckich[3].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Legionów Polskich, a później Wojska Polskiego. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 209. lokatą w korpusie oficerów rezerwy sanitarnych, grupa lekarzy[4]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 10 Batalionu Sanitarnego w Przemyślu[5].

W 1915 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jeszcze w czasie studiów należał do Klubu Kilimandżaro, skupiającego wówczas część najbardziej aktywnych taterników. Wspinał się zazwyczaj z przyjacielem Mieczysławem Świerzem[6], ponadto do najczęstszych partnerów Piotrowskiego należeli Mariusz Zaruski, Władysław Kulczyński junior, Henryk Bednarski czy Józef Lesiecki. Razem z niektórymi z nich odnosił też sukcesy w narciarstwie wysokogórskim. Po przerwie spowodowanej wybuchem wojny znów był czynnym wspinaczem – aż do ok. 1928. W tym okresie jego kompanami byli m.in. Jan Kazimierz Dorawski, Adam Sokołowski, Jan Humpola, Mieczysław Świerz, Witold Henryk Paryski i Jan Sawicki[2].

Od 1919 był aktywistą Sekcji Turystycznej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W latach 1930–1934 pełnił funkcję jej prezesa. Należał do organizatorów pierwszych oficjalnych polskich wypraw w Alpy (1931, 1932) i Atlas Wysoki (1934), częściowo też w nich uczestniczył[2].

Był autorem artykułów poświęconym wspinaczce w czasopismach takich jak „Taternik”, „Narciarstwo Polskie” czy „Wierchy”, a także długoletnim recenzentem teatralnym dzienników krakowskich. W 1958 został odznaczony członkostwem honorowym Klubu Wysokogórskiego. Piotrowski miał na koncie osiągnięcia także jako lotnik: był jednym z pierwszych pilotów turystycznych w Polsce, w 1932 dokonał przelotu nad Alpami, latał między Francją a Turcją. Był wieloletnim prezesem krakowskiego Aeroklubu[2].

Ożenił się z Jadwigą Bernadzikowską (1890–1969)[7]. Mieli dwie córki[8] oraz syna Jerzego (1923–2003), który był architektem, taternikiem i alpinistą[2][9][10].

Zmarł w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera VII-płn-po lewej str. Kowalskich)[7].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcia taternickie

[edytuj | edytuj kod]
  1. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Kazimierz III Piotrowski”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1181, 1220.
  2. a b c d e f Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 915–916. ISBN 83-7104-009-1.
  3. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-08-30].
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1220.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1181.
  6. a b c d e Bolesław Chwaściński: Z dziejów taternictwa. O górach i ludziach. Warszawa: Sport i Turystyka, 1988, s. 132, 143, 145, 156, 175. ISBN 83-217-2463-9.
  7. a b Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2020-10-26].
  8. Kazimierz Julian Ludwik Piotrowski M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-09-06].
  9. GŁOS SENIORA [online], www.nyka.home.pl [dostęp 2024-09-06].
  10. Piotrowski Jerzy [online], z-ne.pl [dostęp 2024-09-06].
  11. M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  12. M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]