Kazimierz Działocha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kazimierz Działocha
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1932
Wysocko Wielkie

Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres

od 1 grudnia 1985
do 1 grudnia 1993

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Kazimierz Jan Działocha (ur. 29 stycznia 1932 w Wysocku Wielkim) – polski prawnik, nauczyciel akademicki, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa konstytucyjnego, były sędzia Trybunału Konstytucyjnego, senator III kadencji, poseł na Sejm III kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Ostrowie Wielkopolskim. W 1955 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Kształcił się u profesorów Andrzeja Mycielskiego, Wincentego Stysia i Jana Gwiazdomorskiego[1]. Pracę doktorską pt. Dekret z mocą ustawy na tle burżuazyjnego prawa państwowego (analiza krytyczna), napisaną pod kierunkiem Andrzeja Mycielskiego, obronił w 1962[2]; habilitację uzyskał w 1968. W 1977 został profesorem nadzwyczajnym, siedem lat później otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. W latach 1978–1981 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Prawa i Administracji UWr, od 1996 do 2002 był kierownikiem Katedry Prawa Konstytucyjnego na tej uczelni. Związany również z Wyższą Szkołą Ekonomii, Prawa i Nauk Medycznych im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach.

W latach 1985–1993 zasiadał w Trybunale Konstytucyjnym. Był wśród założycieli Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego, pełnił funkcję prezesa tej organizacji, w 2002 został prezesem honorowym. Zasiada w Komitecie Wykonawczym Międzynarodowego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego. Dwukrotnie był członkiem Rady Legislacyjnej działającej przy prezesie Rady Ministrów, dwukrotnie też członkiem w Komitecie Nauk Prawnych PAN. Do 2006 wchodził w skład Rady Służby Cywilnej.

Należał do współzałożycieli Fundacji Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju, w 1989 został przewodniczącym jego rady tej fundacji[3].

W październiku 1995 w wyborach uzupełniających przeprowadzonych po śmierci Henryka Rota został wybrany senatorem III kadencji z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej w województwie wrocławskim (uzyskując 26% głosów). Zasiadał w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego najpierw jako ekspert (przewodniczył Zespołowi Ekspertów Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego), następnie jej członek (jako senator). W latach 1997–2001 sprawował mandat posła III kadencji Sejmu, przewodniczył Komisji Etyki Poselskiej. W 2001 nie ubiegał się o reelekcję.

Opublikował około 200 prac naukowych, jest współautorem pięciotomowego komentarza do Konstytucji pod redakcją Lecha Garlickiego. Redaktor dwóch serii publikacji poświęconych prawu konstytucyjnemu: Podstawowe dylematy teoretyczne nowej konstytucji RP (1997) oraz Podstawowe problemy stosowania konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (2005–2006). Do 2006 był prezesem Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej, zasiada we władzach Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju. Jako wykładowca na Uniwersytecie Wrocławskim sprawował opiekę nad Studenckim Naukowym Kołem Prawa Parlamentarnego. Zajmował stanowisko zastępcy redaktora naczelnego miesięcznika „Państwo i Prawo”.

Uhonorowano go publikacją pt. Prawo w służbie państwu i społeczeństwu. Prace dedykowane Profesorowi Kazimierzowi Działosze z okazji osiemdziesiątych urodzin (2012)[4] W 2003 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Jubileusz z okazji 80. urodzin Profesora Kazimierza Działochy nt. „Prawo w służbie państwu i społeczeństwu”, Wrocław 30 stycznia 2012 r.. marszalek.com.pl. [dostęp 2017-09-09].
  2. ↑ Uniwersytet Wrocławski. Wydział Prawa i Administracji; Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii. Wykaz doktoratów z lat 1945–2010. uni.wroc.pl. [dostęp 2018-09-21].
  3. ↑ Łada Ponikowska, Działocha Kazimierz, [w:] Janusz Laska, Mieczysław Kowalcze (red.), Popularna Encyklopedia Ziemi Kłodzkiej, t. 1, KTO, Kłodzko 2009, s. 161.
  4. ↑ Bogusław Banaszak, Mariusz Jabłoński, Sylwia Jarosz-Żukowska (red.), Prawo w służbie państwu i społeczeństwu. Prace dedykowane Profesorowi Kazimierzowi Działosze z okazji osiemdziesiątych urodzin, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Toruń 2012, ISBN 978-83-229-3262-9.
  5. ↑ M.P. z 2004 r. nr 10, poz. 149

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Sędziowie Trybunału Konstytucyjnego

  • [1] Śmierć w trakcie kadencji.
  • [z] Zrzeczenie się urzędu.
  • [x] Wybrany na miejsce obsadzone.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Działocha&oldid=70388631”