French
DeutschKatastrofa lotu Alitalia 771 – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) Douglas DC-8-42, maszyna tego typu uległa katastrofie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data | |
| Godzina | 00:10 czasu lokalnego |
| Rodzaj | Zderzenie z górą |
| Przyczyna | Błąd w nawigacji |
| Ofiary śmiertelne | 94 osoby |
| Statek powietrzny | |
| Typ | |
| Użytkownik | |
| Numer | I-DIWD |
| Start | |
| Cel lotu | |
| Numer lotu | 771 |
| Liczba pasażerów | 85 osób |
| Liczba załogi | 9 osób |
Położenie na mapie Indii  | |
 19°12′00″N 73°52′48″E/19,200000 73,880000 | |
Katastrofa lotu Alitalia 771 wydarzyła się 7 lipca 1962 roku w okolicach miasta Junnar (Maharasztra) w Indiach. Samolot Douglas DC-8, należący do włoskich linii lotniczych Alitalia, rozbił się o górę Davandyachi na wysokości około 3600 m n.p.m. W wyniku katastrofy śmierć poniosły wszystkie 94 osoby (85 pasażerów i 9 członków załogi).
Samolot[edytuj | edytuj kod]
Samolotem uczestniczącym w wypadku był Douglas DC-8 zbudowany w 1962 roku[1], zarejestrowany jako I-DIWD dla linii lotniczych Alitalia. W chwili wypadku samolot miał zarejestrowane ponad 964,5 godziny lotu. Kapitan lotu podpisał certyfikat obsługi technicznej 6 lipca 1962 roku[1].
Samolot wyposażony był w następujące przyrządy radionawigacyjne[2]: odbiornik nawigacyjny VHF, odbiornik ścieżki podejścia, odbiornik radiolatarni markerowej, odbiornik ADF, odbiornik Loran, radar dopplerowski i transponder.
Żadne z urządzeń samolotu nie zgłosiło usterek[2].
Załoga[edytuj | edytuj kod]
Na pokładzie znajdowało się dziewięciu członków załogi - trzech członków załogi (kapitan, drugi kapitan i technik pokładowy) i sześcioro stewardes/stewardów[3][4].
Kapitan Luigi Quattrin[5][4] miał 50 lat i był pilotem od 1939 roku. Posiadał łącznie 13 700 godzin nalotu, z czego 1396 na samolocie Douglas DC-8. Wcześniej wykonał kilka lotów na trasie Rzym-Bombaj (w latach 1959 i 1960) na samolotach DC-6 i DC-7, ale nie operował na wschód od Bangkoku. Podczas lotu zapoznawczego na trasie Bangkok-Bombaj, który był wymagany przez Alitalię, aby mógł latać na tej trasie jako pilot dowódca, poleciał do Bangkoku trasą Teheran-Karaczi-Bombaj[3].
Drugi pilot, Ugo Arcangeli[4], miał 33 lata i był pilotem od 1956 roku. Posiadał łącznie 3480 godzin nalotu, z czego 1672 godziny wylatał jako drugi pilot na samolocie DC-8[3].
Technik pokładowy, Luciano Fontana[4], miał 31 lat i 4070 godzin nalotu, z czego 386 wylatał na DC-8[3].
Zarówno kapitan, jak i drugi pilot byli wyszkoleni jako nawigatorzy. W załodze nie było specjalisty nawigatora[3].
Opis wypadku[edytuj | edytuj kod]
Po początkowym starcie z 45 pasażerami w Sydney i z międzylądowaniami m.in. w Darwin i Singapurze[6], lot 771 odleciał z Bangkoku o 15:16 GMT[7] z 94 osobami na pokładzie, zgodnie z arkuszem załadunku, choć oficjalny plan lotu przewidywał 98 osób na pokładzie. Plan lotu nie został podpisany przez pilota dowódcę, co stanowiło naruszenie instrukcji operacyjnej Alitalii[8].
Lot 771 po raz pierwszy nawiązał łączność z Centrum Informacji Lotniczej w Bombaju o godzinie 17:20 GMT, podczas której poprosił o prognozę pogody do lądowania, a także podał szacowany czas przylotu na 18:45 oraz wysokość 36 000 stóp (11 km). Między 17:30 a 17:47 zostali poinformowani o lokalnej prognozie pogody; różne raporty pogodowe dla Bombaju w czasie wypadku wskazywały na lekki deszcz, ale bez burz i innych niebezpiecznych warunków[9].
O godzinie 18:20 lot przełączył się na częstotliwość podejścia Bombaju i poprosił o rozpoczęcie zniżania nad punktem Aurangabad do wysokości 20 000 stóp (6,1 km). Zniżanie zostało zatwierdzone, a dostarczone informacje pogodowe zostały potwierdzone[7].
Lot 771 rozpoczął zniżanie o godzinie 18:24:36 GMT, schodząc z 35 000 do 20 000 stóp (z 10,7 do 6,1 km) na około dwadzieścia minut przed planowanym lądowaniem w Bombaju na około 18:45. O 18:25 lot otrzymał zgodę na przejście na poziom przejściowy 4 000 stóp (1,2 km). Informacje pogodowe zostały przesłane ponownie o 18:28:04 (w kodzie Q). O godzinie 18:29 kontroler ruchu lotniczego został poinformowany o preferencji załogi do lądowania na pasie 27. O 18:38:34 lot został zapytany, czy wykona zwrot o 360° nad radiolatarnią, czy wyląduje bezpośrednio[7]. O 18:38:49 lot odpowiedział tylko "OK", co doprowadziło do wymiany kolejnych komunikatów w celu ustalenia, które podejście będzie wykonane[1].
O godzinie 18:38:54 GMT DC-8 osiągnął wysokość 5000 stóp, około 6 minut za wcześnie według planowanego czasu dotarcia do Bombaju o 18:45. Samolot kontynuował zniżanie do wysokości 3,600 stóp (1,1 km), znacznie poniżej minimalnej bezpiecznej wysokości 9,000 stóp (2,7 km), a także poniżej minimalnej początkowej wysokości podejścia 4,000 stóp (1,2 km)[10].
Ostatni komunikat nadany z samolotu miał miejsce o 18:39:58, potwierdzając zamiar wykonania zwrotu o 360°. Po nieudanych próbach nawiązania ponownej łączności rozpoczęto akcję poszukiwawczo-ratowniczą. Szczątki DC-8 znaleziono na zboczu wzgórza Davandyachi (Ninghin[4]; 8 km od Junnar w Maharasztrze), rozrzucone na dużym obszarze, na wysokości 3,600 stóp (1,1 km), zaledwie 5 stóp (1,5 m) poniżej szczytu. Wszystkie osoby znajdujące się na jego pokładzie zginęły[11].
Czas wypadku ustalono na 00:10 7 lipca czasu lokalnego (Indie; 18:40 6 lipca GMT)[12].
Przyczyny[edytuj | edytuj kod]
Śledczy jako główny czynnik katastrofy wskazali błąd w nawigacji, który doprowadził pilota do przekonania, że znajduje się bliżej miejsca docelowego niż w rzeczywistości, co spowodowało jego przedwczesne zejście do prostego podejścia według wskazań przyrządów w nocy[13][14].
Jako czynniki dodatkowe wymieniono[14]:
1. Niewykorzystanie przez pilota dostępnych urządzeń nawigacyjnych w celu ustalenia prawidłowej pozycji statku powietrznego.
2. Naruszenie minimalnej bezpiecznej wysokości.
3. Nieznajomość terenu na trasie przez pilota.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c I-DIWD ↓, s. 84.
- ↑ a b I-DIWD ↓, s. 86.
- ↑ a b c d e I-DIWD ↓, s. 85.
- ↑ a b c d e "Seduta di Lunedì 9 Lugio 1962 Presidenza del Vicepresidente Bucciarelli Ducci" III Legislatura — Discucioni — Seduta del 9 Luglio 1962 [PDF], s. 30993-30995 (wł.).
- ↑ The Sydney Morning Herald from Sydney, New South Wales, Australia, Newspapers.com, 8 lipca 1962 [dostęp 2024-03-10] (ang.).
- ↑ Sidin Vadukut, The origin of the black box [online], mint, 27 marca 2015 [dostęp 2024-03-10] (ang.).
- ↑ a b c I-DIWD ↓, s. 83.
- ↑ I-DIWD ↓, s. 87-88.
- ↑ I-DIWD ↓, s. 83, 86.
- ↑ I-DIWD ↓, s. 84, 90-91.
- ↑ I-DIWD ↓, s. 84, 87.
- ↑ I-DIWD ↓, strona www raportu.
- ↑ ASN Aircraft accident Douglas DC-8-43 I-DIWD Junnar [online], aviation-safety.net [dostęp 2024-03-10].
- ↑ a b I-DIWD ↓, s. 91-92.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
I-DIWD (Crash of a Douglas DC-8-43 near Junnar: 94 killed - Final Report) [Circular 71-AN/63], Bureau of Aircraft Accidents Archives, 20 lutego 1963 [dostęp 2024-04-06] (ang.).