Katarzyna Welsyng – Wikipedia, wolna encyklopedia

Katarzyna Welsyng

Data i miejsce urodzenia	30 maja 1932 Zamość
Data i miejsce śmierci	20 września 2016 Gdańsk
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.  Polska
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa świata srebro ZSRR 1952 drużynowo Mistrzostwa Europy srebro Francja 1951 drużynowo

Katarzyna Welsyng, po mężu Różańska (ur. 30 maja 1932 w Zamościu, zm. 20 września 2016 w Gdańsku^[1]) – polska siatkarka, wicemistrzyni świata (1952), wicemistrzyni Europy (1951), dwukrotna mistrzyni Polski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową rozpoczęła w drużynie Grom Gdynia, zdobywając z klubem wicemistrzostwo Polski w 1949. Od 1950 reprezentowała barwy Kolejarza (Gedanii) Gdańsk. Z gdańskim klubem zdobyła mistrzostwo Polski w 1953 i 1954 oraz wicemistrzostwo Polski w 1952.

W reprezentacji Polski debiutowała 10 sierpnia 1951 w spotkaniu akademickich mistrzostw świata z Czechosłowacją. Zdobyła m.in. wicemistrzostwo Europy w 1951 i wicemistrzostwo świata w 1952. Ostatni raz w biało-czerwonych barwach wystąpiła 22 maja 1955 w spotkaniu z reprezentacją francuskiej centrali związkowej FSGT. Łącznie w I reprezentacji Polski zagrała w 42 spotkaniach.

Z zawodu była lekarzem okulistą.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Krzysztof Mecner 80 lat polskiej siatkówki, b. m i r. w.
• Mała encyklopedia sportu. Tom 2. L-Ż, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1986.
• Jerzy Gebert Z gdańskich boisk i stadionów, wyd. Morskie, Gdańsk, 1970.