Karol Jabłoński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karol Jabłoński
Ilustracja
Karol Jabłoński przed 1985
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1962
Giżycko

Wzrost

187 cm

Informacje klubowe
Klub

Olsztyński Klub Żeglarski

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Karol Jabłoński (ur. 25 sierpnia 1962 w Giżycku) – polski żeglarz, sternik jachtowy, skipper, żeglarz lodowy. Zawodowy sternik regatowy. Jeden z najbardziej wszechstronnych żeglarzy, który odniósł sukcesy w żeglarstwie morskim, bojerach i żeglarstwie meczowym. Wielokrotny mistrz świata oraz Europy. Uznany w międzynarodowym środowisku żeglarskim, biorący udział w profesjonalnych regatach na akwenach całego świata. Wychowanek klubu Baza Mrągowo, aktualny reprezentant Olsztyńskiego Klubu Żeglarskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przygodę z żeglarstwem rozpoczynał na jeziorze Tałty. W roku 2007, jako pierwszy polski sternik, wystartował w prestiżowych regatach świata – America’s Cup, uznawanych za „żeglarski Mount Everest”. W 32. edycji regat o Puchar Ameryki rozgrywanych w Walencji był sternikiem teamu gospodarzy. Na hiszpańskim jachcie Desafio Español, którego matką chrzestną była królowa Zofia, zdobył 3. miejsce w regatach challengerów Louis Vuitton Cup. Osobiste gratulacje odebrał od króla Juana Carlosa I, z którym żeglował wcześniej wielokrotnie.

W latach 2009–2010 był skipperem rosyjskiego teamu Synergy i z nowo uformowanym zespołem odniósł sukcesy w regatach Louis Vuitton Trophy rozgrywanych na jachtach klasy AC. W roku 2007 był skipperem niemieckiego teamu United Internet Germany, przygotowującego się do startu w regatach America’s Cup 2009. W roku 2002 z polską załogą zdobył mistrzostwo świata w Match Racingu, najbardziej kompleksowej formie żeglarstwa i przez rekordowe 18 miesięcy był liderem międzynarodowego rankingu ISAF. W latach 2001–2002 był skipperem polskiego teamu „Polska 1” planującego udział w regatach o America’s Cup.

Jest wielokrotnym medalistą mistrzostw świata w różnych klasach jachtów morskich i zwycięzcą licznych międzynarodowych regat w klasach:

  • One Tone,
  • 50’,
  • Mumm 36,
  • ILC 46,
  • ILC 40,
  • Sydney 40,
  • Wally i Swan.

Wygrywał m.in. Admiral’s Cup, Commodores’ Cup, Copa del Rey, Kiel Week, Sardinias Cup, SORC, Palmavella, Zegna Trophy. W roku 1996 był trenerem konsultantem polskiej kadry olimpijskiej i miał wkład w zdobycie złotego medalu w klasie Finn przez Mateusza Kusznierewicza na igrzyskach olimpijskich w Atlancie.

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[2] oraz przed wyborami prezydenckimi 2015[3].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Żeglarstwo[edytuj | edytuj kod]

Regaty Team Pozycja
2013 Mistrzostwa Europy w klasie DN – 1. miejsce
2012 Giraglia Rolex Cup Near Miss 1. miejsce
2011 Mistrzostwa Europy w klasie DN – 1. miejsce
2010 Louis Vuitton Trophy – La Maddalena Team Synergy 2. miejsce
2009 Louis Vuitton Trophy – Nice Team Synergy 3. miejsce
2009 RC 44 Annual Match Racing Team Organika 3. miejsce
2009 RC 44 Portoroz Cup Match Racing Team Organika 2. miejsce
2009 RC 44 Austria Cup Match Racing Team Organika 2. miejsce
2008 Swan 45 Int. Italian Championships Team Early Bird 3. miejsce
2007 America’s Cup Louis Vuitton Cup Desafio Español 3. miejsce
2005 Maxi Yachts Rolex Cup Wally ‘96 Team Y3K 1. miejsce
2001 Maxi Yachts Rolex Cup Wally ‘96 Y3K 2. miejsce
1999 Mumm 36 Mistrzostwa świata Team Thomas I Punkt 1. miejsce
1999 Sydney’40 Mistrzostwa świata Team MK Cafe 2. miejsce
1999 Match Racing Mistrzostwa Europy Team MK Cafe 2. miejsce
1997 ILC’40 Mistrzostwa świata Team Pinta 2. miejsce
1994 Mumm 36 Commodores Cup Team Thomas I Punkt 1. miejsce
1994 One Ton Class Circuit Team Pinta 1. miejsce
1993 50’ Admiral’s Cup Team Container 2. miejsce

Match Racing[edytuj | edytuj kod]

Regaty Team Pozycja
2004 Mistrzostwa Świata w Match Racingu Team Jabłoński 2. miejsce
2003 Mistrzostwa Świata w Match Racingu Team Jabłoński 3. miejsce
2003 Mistrzostwa Europy w Match Racingu Team Jabłoński 1. miejsce
2002 Mistrzostwa Świata w Match Racingu Team Jabłoński 1. miejsce
1999 Mistrzostwa Europy w Match Racingu Team Jabłoński 2. miejsce

Klasa DN[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Medal Miejsce regat Kraj Startujących
1992 złoto Złoto Arsunda Szwecja Szwecja
1993 srebro Srebro Jezioro Genewskie Szwajcaria Szwajcaria
1994 srebro Srebro Nieporęt Polska Polska
1995 złoto Złoto Montreal Kanada Kanada
1996 złoto Złoto Wiedeń Austria Austria
1997 złoto Złoto jezioro St. Clair Stany Zjednoczone USA
2000 złoto Złoto jezioro Hjalmaren Szwecja Szwecja
2001 złoto Złoto Saginaw Bay Stany Zjednoczone USA
2002 srebro Srebro Haapsalu Estonia Estonia
2003 złoto Złoto jezioro Champlain Stany Zjednoczone USA
2004 srebro Srebro jezioro Balaton Węgry Węgry
2014 złoto Złoto[4] Haapsalu Estonia Estonia
2015 złoto Złoto[5] jezioro Ontario Kanada Kanada
2016 złoto Złoto[6] jezioro Glan Szwecja Szwecja
2017 złoto Złoto[7] jezioro Kegonsa Stany Zjednoczone USA
2018 złoto Złoto[8][9] jezioro Wielimie Polska POL
2020 srebro Srebro[10] Orsa Szwecja Szwecja
2023 srebro Srebro[11] jezioro Kegonsa Stany Zjednoczone USA 105

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Rok Medal Kraj Miejsce Startujących
1985 srebro Srebro  Szwecja Gränna
1992 złoto Złoto  Szwecja Arsunda
1996 srebro Srebro  Austria Salzburg
1997 srebro Srebro  Szwecja Växjö
1998 brąz Brąz  Finlandia Säkylä
1999 srebro Srebro  Polska Giżycko
2000 brąz Brąz  Szwecja Örebro
2001 złoto Złoto  Czechy Lipno
2002 srebro Srebro  Estonia Haapsalu
2011[12][13] złoto Złoto  Estonia Kuressaare 155
2013[14] złoto Złoto  Polska Jezioro Siemianowskie 135
2014[15] złoto Złoto  Estonia Morze Bałtyckie 158
2015[16][17][18] złoto Złoto  Estonia Jezioro Võrtsjärv 126
2017[19][20] złoto Złoto  Węgry jezioro Balaton 124
2018[21] brąz Brąz  Polska Jezioro Wielimie 151

Mistrzostwa Ameryki Północnej[edytuj | edytuj kod]

Rok Medal Kraj Miejsce Startujących
1995[22] złoto Złoto  Kanada Montreal
1997[23] brąz Brąz  Stany Zjednoczone jezioro St. Clair 118
1999[24] srebro Srebro  Kanada jezioro St. Louis 124
2001[22] złoto Złoto  Stany Zjednoczone Saginaw Bay 96

Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

rok medal miejsce regat kraj
2017 złoto Złoto[25] jezioro Wielimie Polska Polska
2018 srebro Srebro jezioro Niegocin Polska Polska

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Olsztyński Klub Żeglarski: Karol Jabłoński zawodnikiem OKŻ Olsztyn.
  2. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego [online], onet.pl, 16 maja 2010 [dostęp 2014-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-06].
  3. ↑ Barbara Sowa, Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista [online], Dziennik.pl, 16 marca 2015 [dostęp 2015-03-21].
  4. ↑ 2014 Gold Cup World DN Championship Results. idniyra.eu, 5 marca 2014. [dostęp 2014-03-05]. (ang.).
  5. ↑ Karol Jablonski P-36 wins the 2015 DN World Championships. idniyra.eu, 29 stycznia 2015. [dostęp 2015-02-02]. (ang.).
  6. ↑ Karol Jabłoński po raz 10. mistrzem świata. TVP Sport, 26 stycznia 2016. [dostęp 2016-01-27]. (pol.).
  7. ↑ Deb Whitehorse, DN Worlds Complete: Congratulations Karol Jablonski [online], IDNIYRA [dostęp 2017-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02] (ang.).
  8. ↑ DN World Championship 2018. Eissegelverband Austria, 2018-02-28. [dostęp 2018-06-13]. (ang.).
  9. ↑ Jabłoński po raz dwunasty w karierze mistrzem świata w klasie DN!. Polsat Sport, 2018-02-28. [dostęp 2018-06-13].
  10. ↑ World Championship 2020 – Final results [online], IDNIYRA, 14 lutego 2020 [dostęp 2020-02-15] (ang.).
  11. ↑ 2023 DN WORLD CHAMPIONSHIP. iceresults.org, 2023-01-24. [dostęp 2023-01-25]. (ang.).
  12. ↑ Bojerowe ME: Triumf Karola Jabłońskiego [online], SportoweFakty.pl, 3 marca 2011 [dostęp 2011-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-10].
  13. ↑ European Championships [online], 3 marca 2011 [dostęp 2018-10-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-01].
  14. ↑ Dorota Michalczyk, European Championships 2013 [online], 14 marca 2014 [dostęp 2019-01-22].
  15. ↑ Europeans Championships – Series Standing – 21 races scored [online], idniyra.eu, 7 marca 2014 [dostęp 2014-03-07] (ang.).
  16. ↑ A Bridge too far: Day 5 of the European Championship [online], ijszeilen.nl, 8 marca 2015 [dostęp 2015-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  17. ↑ Karol Jablonski P-36 – Winner of EC 2015 [online], idniyra.eu, 6 marca 2015 [dostęp 2015-03-08] (ang.).
  18. ↑ European Championships 2015 [online], 6 marca 2015 [dostęp 2018-10-29] (ang.).
  19. ↑ European Champioships - Series Standing [online], idniyra.eu, 21 lutego 2015 [dostęp 2015-02-23] (ang.).
  20. ↑ Monika Bronicka, Całe podium bojerowych Mistrzostw Europy dla Polaków! [online], Sailing.org.pl, 22 lutego 2017 [dostęp 2017-02-23] (pol.).
  21. ↑ DN European Championship 2018 [online], 2 marca 2018 [dostęp 2018-10-23] (ang.).
  22. ↑ a b North American Championship Regatta Winners [online], idniyra.org [dostęp 2020-02-22] (ang.).
  23. ↑ 1997 North Americans Results [online], idniyra.org [dostęp 2020-02-23] (ang.).
  24. ↑ 1999 IDNIYRA North American Championship [online], idniyra.org [dostęp 2020-02-23] (ang.).
  25. ↑ bojery.pl (dostęp: 13 lutego 2017).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Jabłoński&oldid=72111348”