French
DeutschKapitulacja – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kapitulacja (z łac. capitulatio od capitulum "nagłówek" zdrobnienie od caput "głowa")[1] – umowa poddania się przeciwnikowi pod pewnymi warunkami lub bezwarunkowo[2].
Kapitulacja może dotyczyć części lub całości sił zbrojnych. Kapitulacja wszystkich sił zbrojnych kończy działania wojenne, na przykład działania wojenne z III Rzeszą podczas II wojny światowej zostały zakończone na podstawie aktu bezwarunkowej kapitulacji, podpisanej 8 maja 1945 przez przedstawicieli naczelnego dowództwa niemieckiego[2].
Przepisy dotyczące kapitulacji są ujęte m.in. w regulaminie haskim z 18 października 1907[2] w rozdziale 4 (art. 35), który głosi: W kapitulacjach, zdecydowanych między układającymi się stronami, należy brać pod uwagę przepisy o honorze wojskowym. Zawarte kapitulacje mają być ściśle przestrzegane przez obie strony.[3]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Słownik Wyrazów Obcych, Online Etymology Dictionary
- ↑ a b c Encyklopedia wojskowa tom I (A-M), Wydawnictwo Naukowe PWN i Wydawnictwo Bellona wyd. 2007, s. 408
- ↑ Konwencja haska IV z 18 października 1907 dotycząca praw i zwyczajów wojny lądowej