Kancjusz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kancjuszimię męskie pochodzenia łacińskiego (łac. Cantius), pierwotnie przydomek powstały na podstawie wyrazu pospolitego cantius — "śpiew" lub cantio — "piosenka". Może ono zatem oznaczać "śpiewny" lub "lubiący śpiew".

Kancjusz imieniny obchodzi 31 maja, jako wspomnienie św. Kancjusza, Kancjana i Kancjaneli[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wydaw. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284.