Kancjan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kancjan – imię męskie pochodzenia łacińskiego, pierwotnie przydomek wtórnie utworzonego za pomocą przyrostka -anus, oznaczającego adoptowanych członków rodziny lub wyzwoleńców, od wcześniejszego Kancjusz, powstałego na podstawie wyrazu pospolitego cantius – „śpiew” lub cantio – „piosenka”. Może ono zatem oznaczać „śpiewny” lub „lubiący śpiew”.

Kancjan imieniny obchodzi 31 maja, jako wspomnienie śwśw. Kancjusza, Kancjana i Kancjaneli^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]