Kamienica przy ulicy św. Barbary 12 w Siemianowicach Śląskich – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. A/634/2020 z 31 maja 1995 roku | |
Kamienica widziana od frontu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | ul. św. Barbary 12, |
Typ budynku | kamienica mieszczańska |
Styl architektoniczny | |
Architekt | Fiedrich Schröder |
Ukończenie budowy | 1898 |
Pierwszy właściciel | Carl Koppenhöfer i Fiedrich Schröder |
Położenie na mapie Siemianowic Śląskich | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
50°18′14,31″N 19°01′54,78″E/50,303975 19,031883 |
Kamienica przy ulicy św. Barbary 12 w Siemianowicach Śląskich – zabytkowa kamienica mieszczańska, położona przy ulicy św. Barbary 12 w Siemianowicach Śląskich, w granicach dzielnicy Centrum. Pochodzi ona z 1898 roku i została wzniesiona w stylu historyzmu przez Fiedricha Schrödera.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kamienica została ona oddana do użytku 6 maja 1898 roku według projektu laurahuckiego budowniczego Fiedricha Schrödera[1] . Pierwszymi właścicielami byli: Carl Koppenhöfer oraz Fiedrich Schröder. Jeszcze w tym samym roku, 25 czerwca 1898 roku jedynym właścicielem budynku pozostał Carl Koppenhöfer, który potem sprzedał swoją kamienicę, która w późniejszym czasie jeszcze kilkukrotnie zmieniała swoich właścicieli[1] . Pozostaje ona dalej własnością prywatną[2].
W dniu 31 maja 1995 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków pod aktualnym numerem A/634/2020[3] (dawniej A/1569/95). Ochroną konserwatorską objęto cały budynek wraz z podwórzem gospodarczym[4]. Według stanu z początku grudnia 2021 roku, przy ulicy św. Barbary 12 w systemie REGON były zarejestrowane 3 aktywne przedsiębiorstwa[5].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kamienica położona jest przy ulicy św. Barbary 12 w Siemianowicach Śląskich[3], w granicach dzielnicy Centrum[6]. Powstała ona w 1898 roku[3] w stylu późnego historyzmu. Elewacja kamienicy jest siedmioosiowa, a pokryta jest żółtą cegłą klinkierową. W środkowej osi znajduje się brama wjazdowa zakończona łukiem z ozdobnym zwornikiem, zaś bezpośrednio nad bramą wbudowano witraż. Dekoracyjne naczółka nad oknami ozdobione są ornamentami, zaś nad wjazdem płaskorzeźbą przedstawiającą głowę męską, a na wyższej kondygnacji wyżej głowę dziecięcą. Na szczycie frontowej elewacji, na całej szerokości budynku znajduje się dekoracyjny gzyms[1] .
We wnętrzu, na korytarzu zachowała się oryginalna stolarka drzwiowa, a także drewniana klatka schodowa z tralkami. We wjeździe oraz w części pomieszczeń zachowała się także dekoracja sztukatorska sufitów, a także piece kaflowe[1] .
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Okońska-Kozłowska ↓.
- ↑ Lokalny... 2016-12 ↓, s. 87.
- ↑ a b c Narodowy Instytut Dziedzictwa: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków. Województwo śląskie. nid.pl. [dostęp 2021-12-04]. (pol.).
- ↑ Studium... 2019 ↓, s. 40.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Baza internetowa REGON. wyszukiwarkaregon.stat.gov.pl. [dostęp 2021-12-04]. (pol.).
- ↑ Grodzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej: Geoportal Miasta Siemianowice Śląskie. siemianowice.geoportal2.pl. [dostęp 2021-12-04]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Lokalny Program Rewitalizacji dla Miasta Siemianowice Śląskie na lata 2016-2022, Siemianowice Śląskie: Urząd Miasta Siemianowice Śląskie, grudzień 2016 (pol.).
- Irena Okońska-Kozłowska , Zabytkowa kamieniczka (nr rejestru A/1569/95) przy ul. Św. Barbary 12 w Siemianowicach Śląskich [online], prac.us.edu.pl [dostęp 2021-12-04] (pol.).
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Siemianowice Śląskie, Załącznik do Uchwały nr 74/2019 Rady Miasta Siemianowic Śląskich z dnia 23 maja 2019 r. w sprawie uchwalenia zmiany „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Siemianowice Śląskie”, Siemianowice Śląskie 2019 (pol.).