Kamienica przy ul. Dworcowej 10 w Bytomiu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kamienica przy ul. Dworcowej 10
w Bytomiu
Symbol zabytku nr rej. A/1665/97 z 17 grudnia 1997[1]
Fotografia barwna, kilkupiętrowa sececyjna kamienica o różowej elewacji widziana z ukosa
Fasada (2023)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Bytom

Adres

ul. Dworcowa 10

Styl architektoniczny

secesja

Architekt

Josef Königsberger, Karl von Kozlowski

Inwestor

Carl Lichtenstein

Rozpoczęcie budowy

2. połowa XIX wieku

Ważniejsze przebudowy

1906–1908

Kolejni właściciele

Sobocinski

Położenie na mapie Bytomia
Mapa konturowa Bytomia, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Dworcowej 10w Bytomiu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Dworcowej 10w Bytomiu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Dworcowej 10w Bytomiu”
Ziemia50°20′46,08″N 18°55′04,29″E/50,346133 18,917858

Kamienica przy ul. Dworcowej 10 w Bytomiukamienica z 2. połowy XIX wieku, przebudowana w stylu secesyjnym w latach 1906–1908 w Bytomiu, wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na terenie dzisiejszej kamienicy znajdowały się zabudowania gospodarskie, następnie w 1871 roku wzniesiono w ich miejscu kamienicę w stylu historyzmu[2] (w rejestrze zabytków widnieje data 1886[1]) według projektu Herrmanna dla Josefiny Mokrski[3].

Inwestorem przebudowy był Carl Lichtenstein[4]. Jej projektantami byli architekci Josef Königsberger[5] i Karl von Kozlowski z firmy Sobocinski & comp., który poprawił i ukończył pierwotny projekt Königsbergera[4]. Przebudowa została rozpoczęta 1906 roku[5], ówczesnym właścicielem budynku był mistrz budowlany Kowollik[2]. Kamienica w obecnym kształcie powstała w 1908 roku[6][4]. Carl Lichtenstein otworzył na parterze dobrze wyposażoną kawiarnię[2]. Budowniczy Sobocinski z Bytomia nabył budynek w 1909 roku[2]. Od kwietnia 1911 roku kamienica była siedzibą Spółki Parcelacyjnej[2].

Josef Schmidt otworzył na parterze kawiarnię w 1913 roku[2]. W lokalu po południu i wieczorami grała codziennie orkiestra, którą dyrygował skrzypek Küppel[2]; kawiarnia i ciastkarnia przetrwała do 1945 roku[2].

Parter oraz tył budynku zostały przebudowane[5]. Od 1995 roku na parterze mieści się restauracja McDonald’s[2]. 17 grudnia 1997 roku budynek wpisano do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego (nr rej. A/1665/97)[1].

Historyczne adresy budynku to: Vorstadt 47, następnie Bahnhofstrasse 37 i Bahnhofstrasse 10[4]; po II wojnie światowej: 1. Maja 10[4].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Fasada kamienicy została wykonana z różowego piaskowca[2] z wykuszem, stylistycznie reprezentuje secesję geometryczną[5]. Jest zbliżona stylistycznie do fasady kamienicy przy ul. Gliwickiej 25 w Bytomiu[4].

Elewacja tylna została pokryta białą glazurowaną cegłą[2]. Zachował się secesyjny wystrój wnętrz[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 39 [dostęp 2023-08-22].
  2. a b c d e f g h i j k l Jan Drabina (red.), Bytomskie zabytki: praca zbiorowa, Bytom: Towarzystwo Miłośników Bytomia, 2001, s. 138, ISBN 978-83-908018-4-1.
  3. kamienica, [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [online], zabytek.pl [dostęp 2023-08-23] (pol.).
  4. a b c d e f Dworcowa 10, [w:] Cyfrowa Biblioteka Bytomskiej Architektury [online], architekturabytomia.org [dostęp 2023-08-22].
  5. a b c d Ariana Gano-Kotula, Architektura śródmieścia Bytomia, Pracownia Konserwatorska Akant, 1995 (Bytom Wczoraj i Dziś), s. 24, ISBN 83-902209-0-3.
  6. Piotr Kożurno, Maria Śliwińska, Marek Wieczorek, Secesja w architekturze Polski: motywy, tematy, inspiracje, Toruń: Międzynarodowe Centrum Zarządzania Informacją, 2014, s. 246, ISBN 978-83-936670-1-7 [dostęp 2023-08-22].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]