Kalle Palander – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kalle Palander

Data i miejsce urodzenia	2 maja 1977 Tornio
Klub	Ruka Slalom
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	17.12 1996, Madonna di Campiglio (DNF – slalom)
Pierwsze punkty w PŚ	1.03 1998, Yongpyong (16. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	26.01 2003, Kitzbühel (1. miejsce – slalom)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia Mistrzostwa świata złoto Vail 1999 Slalom Mistrzostwa świata juniorów brąz Schwyz 1996 kombinacja Puchar Świata (Slalom) Mała Kryształowa Kula 2002/2003 2. miejsce 2003/2004 2. miejsce 2005/2006 Puchar Świata (Gigant) 2. miejsce 2003/2004
Strona internetowa

Kalle Markus Palander (ur. 2 maja 1977 w Tornio) – fiński narciarz alpejski, mistrz świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata w slalomie.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Kalle Palander pojawił się 21 listopada 1994 roku w szwedzkim Tärnaby, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończył slalomu. W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Voss, gdzie jego najlepszym wynikiem było 25. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Schwyz zdobył brązowy medal w kombinacji, w której wyprzedzili go tylko Austriak Rainer Schönfelder oraz Didier Défago ze Szwajcarii. Na tej samej imprezie był też między innymi czwarty w slalomie, przegrywając walkę o podium z Kanadyjczykiem Brentem McKinlayem o 0,06 sekundy.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 17 grudnia 1996 roku w Madonna di Campiglio, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze punkty wywalczył jednak 1 marca 1998 roku w Yongpyong, gdzie był szesnasty w slalomie. Po raz pierwszy na podium zawodów tego cyklu stanął 26 stycznia 2003 roku w Kitzbühel, gdzie w tej samej konkurencji okazał się najlepszy. Wyprzedził tam Schönfeldera i jego rodaka, Heinza Schilcheggera. Łącznie 30 razy stawał na podium odnosząc przy tym jeszcze trzynaście zwycięstw: 28 stycznia 2003 roku w Schladming, 2 marca w Yongpyong, 8 marca 2003 roku w Shiga Kōgen, 23 listopada 2003 roku w Park City, 4 stycznia 2004 roku we Flachau, 23 stycznia w Kitzbühel, 14 marca 2004 roku w Sestriere, 24 stycznia 2006 roku w Kitzbühel i 11 marca 2006 roku w Shiga Kōgen wygrywał slalomy, a 14 grudnia 2003 roku w Alta Badia, 7 lutego 2004 roku w Adelboden, 17 grudnia 2006 roku i 16 grudnia 2007 roku w Alta Badia był najlepszy w gigancie. Ostatnie zwycięstwo było równocześnie ostatnim podium Palandera w zawodach Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2002/2003, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobył Małą Kryształową Kulę. Był też między innymi drugi w slalomie w sezonach 2003/2004 i 2005/2006, a w sezonie 2003/2004 zajął ponadto drugie miejsce w klasyfikacji giganta, ulegając tylko Bode Millerowi z USA.

W 1997 roku wystartował na mistrzostwach świata w Sestriere, gdzie był między innymi szesnasty w slalomie. Wielokrotnie startował na imprezach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata w Vail w 1999 roku, gdzie zwyciężył w tej samej konkurencji. W zawodach tych o 0,11 sekundy wyprzedził Norwega Lasse Kjusa, a o 0,13 sekundy pokonał Austriaka Christiana Mayera. Był to jedyny medal wywalczony przez niego na międzynarodowej imprezie tej rangi i zarazem pierwszy w historii złoty medal dla Finlandii. Palander był też czwarty w gigancie na rozgrywanych w 2005 roku mistrzostwach świata w Sestriere. Walkę o podium przegrał tam z Daronem Rahlvesem z USA o 0,36 sekundy. W 1998 roku zajął dziewiąte miejsce w slalomie na igrzyskach olimpijskich w Nagano, a rywalizacji w gigancie i kombinacji nie ukończył. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City wystartował w gigancie i slalomie, ale obu zawodów nie ukończył. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie był dziewiąty w gigancie, a slalomu ponownie nie ukończył. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Finlandii, w tym dziesięć złotych: w supergigancie w 1996 roku, gigancie w latach 1997, 2003, 2005 i 2007 oraz slalomie w latach 1998, 2001, 2003, 2005 i 2007.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF	12 lutego	1998	Nagano	Kombinacja	3:08,06	-	Mario Reiter
DNF	19 lutego	1998	Nagano	Gigant	2:38,51	-	Hermann Maier
9.	21 lutego	1998	Nagano	Slalom	1:49,31	+2,50	Hans Petter Buraas
DNF	21 lutego	2002	Salt Lake City	Gigant	2:23,28	-	Stephan Eberharter
DNF	23 lutego	2002	Salt Lake City	Slalom	2:23,28	-	Jean-Pierre Vidal
9.	20 lutego	2006	Turyn	Gigant	2:35,00	+1,82	Benjamin Raich
DNF	25 lutego	2006	Turyn	Slalom	1:43,14	-	Benjamin Raich

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
39.	3 lutego	1997	Sestriere	Supergigant	1:29,68	+4,11	Atle Skårdal
38.	8 lutego	1997	Sestriere	Zjazd	1:51,11	+8,05	Bruno Kernen
DNF1	12 lutego	1997	Sestriere	Gigant	2:48,23	–	Michael von Grünigen
16.	15 lutego	1997	Sestriere	Slalom	1:51,70	+3,13	Tom Stiansen
37.	2 lutego	1999	Vail	Supergigant	1:14,53	+4,26	Hermann Maier Lasse Kjus
17.	12 lutego	1999	Vail	Gigant	2:19,31	+3,59	Lasse Kjus
1.	14 lutego	1999	Vail	Slalom	1:42,12	-	-
DNF2	8 lutego	2001	Sankt Anton	Gigant	2:23,80	-	Michael von Grünigen
DNF1	10 lutego	2001	Sankt Anton	Slalom	1:39,66	-	Mario Matt
6.	12 lutego	2003	Sankt Moritz	Gigant	2:45,93	+0,89	Bode Miller
7.	16 lutego	2003	Sankt Moritz	Slalom	2:45,93	+1,24	Ivica Kostelić
4.	9 lutego	2005	Bormio	Gigant	2:50,41	+1,04	Hermann Maier
DNF1	12 lutego	2005	Bormio	Slalom	1:41,34	-	Benjamin Raich
7.	14 lutego	2007	Åre	Gigant	2:19,64	+1,45	Aksel Lund Svindal
DNF2	17 lutego	2007	Åre	Slalom	1:57,33	-	Mario Matt
DNS2	18 lutego	2011	Ga-Pa	Gigant	2:10,56	-	Ted Ligety
DNF1	20 lutego	2011	Ga-Pa	Slalom	1:41,72	-	Jean-Baptiste Grange

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
56.	16 marca	1995	Voss	Zjazd	1:41,19	+8,37	Kurt Sulzenbacher
DNF1	19 marca	1995	Voss	Slalom	1:32,12	-	Florian Seer
25	21 marca	1995	Voss	Gigant	1:58,91	+6,38	Christoph Gruber
33.	27 lutego	1996	Schwyz	Zjazd	1:31,08	+3,91	Ambrosi Hoffmann
15.	28 lutego	1996	Schwyz	Supergigant	1:26,76	+1,53	Didier Défago
12.	1 marca	1996	Schwyz	Gigant	2:03,09	+2,38	Rainer Schönfelder
4.	3 marca	1996	Schwyz	Slalom	1:31,71	+0,84	Benjamin Raich
3.	3 marca	1996	Schwyz	Kombinacja	36,03 pkt	+37,07 pkt	Rainer Schönfelder

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• sezon 1997/1998: 110.
• sezon 1998/1999: 40.
• sezon 1999/2000: 38.
• sezon 2000/2001: 83.
• sezon 2001/2002: 28.
• sezon 2002/2003: 4.
• sezon 2003/2004: 6.
• sezon 2004/2005: 9.
• sezon 2005/2006: 7.
• sezon 2006/2007: 10.
• sezon 2007/2008: 27.
• sezon 2010/2011: 109.

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

1. Kitzbühel – 26 stycznia 2003 (slalom)
2. Schladming – 28 stycznia 2003 (slalom)
3. Yongpyong – 2 marca 2003 (slalom)
4. Shiga Kōgen – 8 marca 2003 (slalom)
5. Park City – 23 listopada 2003 (slalom)
6. Alta Badia – 14 grudnia 2003 (gigant)
7. Flachau – 4 stycznia 2004 (slalom)
8. Kitzbühel – 23 stycznia 2004 (slalom)
9. Adelboden – 7 lutego 2004 (gigant)
10. Sestriere – 14 marca 2004 (slalom)
11. Kitzbühel – 24 stycznia 2006 (slalom)
12. Shiga Kōgen – 11 marca 2006 (slalom)
13. Alta Badia – 17 grudnia 2006 (gigant)
14. Alta Badia – 16 grudnia 2007 (gigant)

• 14 zwycięstw (10 slalomów i 4 giganty)

Pozostałe miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

1. Lillehammer – 16 marca 2003 (slalom) – 2. miejsce
2. Alta Badia – 21 grudnia 2003 (gigant) – 2. miejsce
3. Schladming – 27 stycznia 2004 (slalom) – 3. miejsce
4. St. Anton – 15 lutego 2004 (slalom) – 2. miejsce
5. Sölden – 24 października 2004 (gigant) – 3. miejsce
6. Sestriere – 13 grudnia 2004 (slalom) – 3. miejsce
7. Adelboden – 11 stycznia 2005 (gigant) – 3. miejsce
8. Kranjska Gora – 26 lutego 2005 (gigant) – 3. miejsce
9. Beaver Creek – 3 grudnia 2005 (gigant) – 3. miejsce
10. Madonna di Campiglio – 12 grudnia 2005 (slalom) – 3. miejsce
11. Adelboden – 7 stycznia 2006 (gigant) – 3. miejsce
12. Wengen – 15 stycznia 2006 (slalom) – 2. miejsce
13. Yongpyong – 5 marca 2006 (gigant) – 2. miejsce
14. Hinterstoder – 21 grudnia 2006 (gigant) – 3. miejsce
15. Sölden – 28 października 2007 (gigant) – 3. miejsce
16. Reiteralm – 11 listopada 2007 (slalom) – 2. miejsce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-12)]. (ang.)