Kąty przyległe – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kąty przyległe – kąty mające wspólne ramię, których pozostałe ramiona dopełniają się do prostej. Kąty takie tworzą razem kąt półpełny. Suma miar kątów przyległych wynosi π radianów, czyli 180° (stopni)[1].
Z definicji wynika, że żaden kąt wklęsły nie ma kąta przyległego do siebie.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ kąty przyległe, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-16] .