Kąt podniesienia lufy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kąt podniesienia lufy (elewacja) – kąt między poziomem wylotu lufy, a osią lufy broni przygotowanej do strzału[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 97.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 97. ISBN 83-86028-01-7.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kąt_podniesienia_lufy&oldid=66139575”