Justus (cesarz Etiopii) – Wikipedia, wolna encyklopedia WikiZero

Justus
Tsehay Sagad
Cesarz Etiopii
Okres	od 1711 do 1716
Poprzednik	Teofil
Następca	Dawid III
Dane biograficzne
Data śmierci	1716

Ojciec	Delba Iyasu
Matka	Walatta Hawaryat^[1]

Justus (zm. 1716) – cesarz Etiopii od 1711 do śmierci.

Prawdopodobnie nie pochodził z rządzącej krajem dynastii^[2]. Pełnił funkcję bedżyronda. Po śmierci cesarza Tekle Hajmanota w 1708 poparł syna Jana I, Teofila. Po objęciu przezeń tronu został mianowany rasem oraz zarządcą Semien i Tigraj, niedługo potem trafił do więzienia^[3]. Nawiązawszy kontakty ze zbuntowanymi mnichami szenuańskimi prawdopodobnie otruł monarchę w 1711 i sam przejął władzę. Nie angażował się w targające Etiopskim Kościołem Ortodoksyjnym spory doktrynalne^[4], nie prowadził również zbyt aktywnej polityki wobec walczących ze sobą synów Ijasu Wielkiego. Został uduszony lub otruty przez jednego z nich, Dawida^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Ernest Alfred WallisE.A.W. Budge Ernest Alfred WallisE.A.W., A History of Ethiopia: Nubia and Abyssinia, t. 2, Londyn: Methuen & Co., 1928, s. 436 .
↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 169-170. ISBN 83-04-02152-8.
↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 169. ISBN 83-04-02152-8.
↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 155. ISBN 83-04-02152-8.
↑ Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 170. ISBN 83-04-02152-8.

Cesarze Etiopii

Dynastia Zague	Mara Tekle Hajmanot (ok. 1000) Sabuhaj Dylnead II Mejrare Harbej Harejene Meskel Mengysne Jybaryk Jykebke Ygziy Zjena Pietros Bahyr Sef Tette Uyddym Tser Asseggyd Akotiet Dżan Syjum Beymnet Gyrma Syjum Jymryhane Krystos Gebre Marjam Gebre Meskel (Lalibela) (1189–1229) Neakuyto Loab Jytbarek
Dynastia Salomońska	Jykuno Amlak (Tesfa Ijesus) (1270–1285) Jagbya Tsyjon (Salomon I) (1285–1294) Bahyr Asseggyd (1294–1295) Hyzbe Asseggyd (1295) Tsynfe Aryd (1295–1296) Kydme Asseggyd (1296–1297) Żan Asseggyd (1297–1298) Byhyr Asseggyd (1298–1299) Uyddym Raad (1299–1314) Amde Tsyjon I (1314–1344) Nyuaje Krystos (1344–1372) Nyuaje Marjam (1372–1382) Dawid I (1382–1413) Teodor I (1413–1414) Izaak (1414–1429) Andrzej (1429–1430) Tekle Marjam (1430–1433) Syrue Ijesus (1433) Amda Ijesus (1433–1434) Zara Jaykob Konstantyn (1434–1468) Beyde Marjam I (1468–1478) Aleksander (Yskyndyr) (1478–1494) Amda Tsyjon II (1494) Naod (1494–1508) Lybne Dyngyl (Dawid II) (1508–1540) Klaudiusz (1540–1559) Minas (1559–1563) Sertse Dyngyl (1563–1597) Jakub (1597–1603) Zedyngyl (1603–1604) Jakub (1604–1606) Susnyjos I (1606–1632) Fasiledes (1632–1667) Jan I (1667–1682) Jozue I Wielki (1682–1706) Tekle Hajmanot I (1706–1708) Teofil (1708–1711) Justus (1711–1716) Dawid III (1716–1721) Bekaffa (1721–1730) Jozue II Kuareńczyk (1730–1755) Joas I (1755–1769) Jan II (1769) Tekle Hajmanot II (1769–1770) Susnyjos II (1770) Tekle Hajmanot II (1770–1777) Salomon II (1777–1779) Tekle Gijorgis I (1779–1784) Jozue III (1784–1788) Tekle Gijorgis I (1788–1789) Ezechiasz (1789–1794) Tekle Gijorgis I (1794–1795) Beyde Marjam II (1795) Tekle Gijorgis I (1795–1796) Salomon III (1796–1797) Jonasz (1797–1798) Tekle Gijorgis I (1798–1799) Salomon III (1799) Dymitriusz (1799–1800) Tekle Gijorgis I (1800) Dymitriusz (1800) Yguale Tsyjon (1801–1818) Joas II (1818–1821) Gigar (1821–1826) Beyde Marjam III (1826) Gigar (1826–1830) Jozue IV (1830–1832) Gebre Krystos (1832–?) Sahle Dyngyl (1832) Gebre Krystos (do 1832) Sahle Dyngyl (1832–1840) Jan III (1840–1841) Sahle Dyngyl (1841–1845) Jan III (1845) Sahle Dyngyl (1845–1850) Jan III (1850–1851) Sahle Dyngyl (1851–1855) Teodor II (1855–1868)
Dynastia Zagwe	Tekle Gijorgis II (1868–1871)
Dynastia Tigraj	Jan IV Kassa (1871–1889)
Dynastia Salomońska	Menelik II (1889–1913) Lij Yasu V (1913–1916) Zauditu (1916–1930) Haile Selassie I (1930–1936) ... Haile Selassie I (1941–1974) Amha Selassie (1974–1975)