Jurij Hij – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jurij Hij
Юрій Гій
Pełne imię i nazwisko

Jurij Wołodymyrowycz Hij

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1962
Lwów

Wzrost

174 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1989 Bukowyna Czerniowce 428 (22)
1990 Karpaty Lwów 32 (1)
1990–1991 Korona Kielce ? (?)
1991 Bukowyna Czerniowce 33 (1)
1991–1992 FK Chaskowo ? (?)
1992 Bukowyna Czerniowce 11 (0)
1992 FK Chaskowo 4 (0)
1993 Łada Czerniowce 20 (2)
1994 Nistru Otaci 12 (0)
1994 Łada Czerniowce 3 (1)
1994 Nistru Otaci 13 (1)
1995 Bukowyna Czerniowce 32 (1)
1995–1997 Nistru Otaci 42 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1999 Nistru Otaci (asystent)
2000–2002 Bukowyna Czerniowce
2003 Nistru Otaci (asystent)
2006–2007 Nistru Otaci
2007–2008 Bukowyna Czerniowce (asystent)
2008–2009 Nywa Winnica (asystent)
2009–2010 Spartakus Szarowola (asystent)
2010 Motor Lublin (asystent)
2011 Enerhetyk Bursztyn (asystent)
2012–2013 Bukowyna-2 Czerniowce
2013–2015 Bukowyna Czerniowce
2015– Bukowyna-2 Czerniowce
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jurij Wołodymyrowycz Hij, ukr. Юрій Володимирович Гій, ros. Юрий Владимирович Гий, Jurij Władimirowicz Gij (ur. 5 maja 1962 we Lwowie) – ukraiński piłkarz występujący na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Zaczynał karierę piłkarską w Bukowynie Czerniowce. Występował krótko w Karpatach Lwów, Koronie Kielce, FK Chaskowo, Nistru Otaci oraz Ładzie Czerniowce, ale zawsze wracał do macierzystego klubu. Z klubem tym osiągnął największe swoje sukcesy. W Bukowynie był wieloletnim kapitanem drużyny, jest także rekordzistą występów – 504 mecze[1].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej najpierw pomagał trenować Nistru Otaci. W latach 2000–2002 stał na czele Bukowyny Czerniowce, z którą w sezonie 1999/2000 zdobył awans do pierwszej ligi. Potem jeszcze prowadził Nistru Otaci i ponownie Bukowynę. Latem 2008 został asystentem trenera Bohdana Bławackiego w Nywie Winnica. Potem od lata 2009 pomagał mu również w polskich klubach Spartakus Szarowola i Motor Lublin. W kwietniu 2011 również został zaproszony przez Bławackiego do sztabu szkoleniowego Enerhetyka Bursztyn[2]. W sierpniu 2012 rozpoczął pracę prowadząc razem z Wałerijem Bohusławskim drugą drużynę Bukowyny Czerniowce[3], a od 2 września 2013 pełnił obowiązki głównego trenera klubu[4]. 4 czerwca 2015 podał się do dymisji[5].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • rekordzista klubu Bukowyna Czerniowce w liczbie rozegranych meczów: 508

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]