Jure Franko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jure Franko
Data i miejsce urodzenia	28 marca 1962 ; Nova Gorica
Klub	SK Nova Gorica
Pierwsze punkty w PŚ	1.03 1980, Mont-Sainte-Anne; (6. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	10.12 1983, Val d’Isère; (3. miejsce – super G)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Jugosławia
	Igrzyska Olimpijskie

Jure Franko (ur. 28 marca 1962 w Novej Goricy) – słoweński narciarz alpejski reprezentujący Jugosławię, srebrny medalista olimpijski.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Największy sukces w karierze Jure Franko osiągnął w 1984 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie wywalczył srebrny medal w slalomie gigancie. W zawodach rozdzielił na podium Szwajcara Maxa Julena oraz Andreasa Wenzela z Liechtensteinu. Po pierwszym przejeździe zajmował czwarte miejsce, tracąc do prowadzącego Julena 0,61 sekundy. W drugim przejeździe uzyskał jednak najlepszy wynik, co pozwoliło przesunąć się na drugie miejsce, o 0,23 sekundy za Szwajcarem. Był to pierwszy w historii medal zimowych igrzysk olimpijskich wywalczony przez sportowca z Jugosławii. Był to także jedyny medal wywalczony przez Franko na międzynarodowej imprezie tej rangi. Na tych samych igrzyskach wystartował także w slalomie, jednak nie zdołał ukończyć rywalizacji. Na rozgrywanych cztery lata wcześniej igrzyskach w Lake Placid był dwunasty w gigancie. W tej samej konkurencji był też między innymi jedenasty na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w sezonie 1979/1980. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 1 marca 1980 roku w Mont-Sainte-Anne, zajmując szóste miejsce w gigancie. Po raz pierwszy na podium zawodów tego cyklu stanął 10 grudnia 1983 roku w Val d’Isère, zajmując trzecie miejsce w supergigancie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Hans Enn oraz Pirmin Zurbriggen ze Szwajcarii. W kolejnych startach na podium stanął jeszcze dwukrotnie: 12 grudnia 1983 roku w Les Diablerets był trzeci w gigancie, a 20 marca 1984 roku w Oppdal ponownie był trzeci w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1983/1984, kiedy to zajął 19. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta był piąty. W klasyfikacji giganta był również ósmy w sezonie 1982/1983. W 1985 roku zakończył karierę.

W latach 1973–1976 zwyciężał w zawodach Trofeo Topolino, w których startują dzieci poniżej 16 roku życia^[1]. Ponadto na mistrzostwach Europy w Madonna di Campiglio zdobył srebrny medal w slalomie oraz brązowy w slalomie gigancie^[2]. W 1984 roku został wybrany sportowcem roku w Jugosławii^[3].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
12.	19 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:40,74 min	+3,89 s	Ingemar Stenmark
2.	14 lutego	1984	Sarajewo	Gigant	2:41,18 min	+0,23 s	Max Julen
DNF	19 lutego	1984	Sarajewo	Slalom	1:39,41 min	-	Phil Mahre

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
12.	19 lutego	1980	Lake Placid	Gigant	2:40,74 min	+3,89 s	Ingemar Stenmark
14.	3 lutego	1982	Schladming	Gigant	2:38,80 min	+3,67 s	Steve Mahre
DNF	5 lutego	1982	Schladming	Kombinacja	12,64 pkt	-	Michel Vion
11.	7 lutego	1985	Bormio	Gigant	2:28,90 min	+2,88 s	Markus Wasmeier