Juninho Pernambucano – Wikipedia, wolna encyklopedia

Juninho Pernambucano
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Antônio Augusto Ribeiro Reis Junior

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1975
Recife

Wzrost

179 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1991–1992 Sport Recife
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993–1994 Sport Recife 24 (2)
1995–2001 CR Vasco da Gama 111 (26)
2001–2009 Olympique Lyon 248 (75)
2009–2011 Al-Gharafa 40 (15)
2011–2012 CR Vasco da Gama 50 (11)
2013 New York Red Bulls 13 (0)
2013 CR Vasco da Gama 21 (2)
W sumie: 507 (131)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1999–2006  Brazylia 44 (7)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
złoto Niemcy 2005

Juninho Pernambucano, właśc. Antônio Augusto Ribeiro Reis Junior (ur. 30 stycznia 1975 w Recife) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika. Słynął ze skutecznego egzekwowania rzutów wolnych.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Juninho Pernambucano zawodową karierę rozpoczynał w 1991 roku w Sport Recife. W jego barwach zadebiutował w sezonie 1993, rozegrał wówczas łącznie dwa spotkania w lidze, natomiast w kolejnych rozgrywkach zanotował już 22 występy i dwa gole. Od 1995 roku Juninho reprezentował barwy CR Vasco da Gama i w zespole tym od razu wywalczył sobie miejsce w podstawowej jedenastce. W 1997 i 2000 roku sięgnął po tytuł mistrza Brazylii, w 1998 roku zwyciężył w rozgrywkach Copa Libertadores, a w 2000 roku triumfował również w turnieju Copa Mercosur. Łącznie dla Vasco da Gama Juninho przez sześć lat rozegrał w 111 meczów w lidze i zdobył 24 gole, a w tym czasie grał u boku takich zawodników jak Romário, Edmundo, Juninho Paulista, Felipe oraz Pedrinho.

W 2001 roku Pernambucano przeprowadził się do Francji, gdzie został piłkarzem Olympique Lyon. Szybko stał się jednym z najważniejszych graczy w drużynie, notował wiele bramek oraz asyst, a Gérard Houllier doceniając postawę Brazylijczyka mianował go kapitanem Lyonu. Razem z Lyonem Juninho od 2002 do 2008 roku nieprzerwanie sięgał po tytuły mistrza Francji, a oprócz tego regularnie grywał w Champions League. Co roku był jednym z najlepszych strzelców w zespole, a większość trafień zaliczał poprzez bezpośrednie uderzenia z rzutów wolnych. Po zakończeniu sezonu 2008/2009 Juninho pozostał wolnym zawodnikiem, a następnie przyjął ofertę transferu do Al-Gharafa. W 2011 roku piłkarz powrócił do rodzimego kraju podpisując kontrakt z klubem Vasco da Gama, gdzie występował w Campeonato Brasileiro Série A. Po roku gry w ojczyźnie przeniósł się do Stanów Zjednoczonych gdzie reprezentował barwy New York Red Bulls. Po sezonie 2012/2013 postanowił opuścić Stany Zjednoczone i ponownie wrócił do gry w Vasco da Gama, gdzie w dniu swoich 39 urodzin zakończył swoją sportową karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Brazylii Juninho zadebiutował 28 marca 1999 roku w pojedynku przeciwko Korei Południowej. Pierwszym poważnym turniejem w jego karierze były rozgrywki Copa América 2001, na których podopieczni Luiza Felipe Scolariego dotarli do ćwierćfinału, w którym przegrali 2:0 z Hondurasem. Kolejną dużą imprezą, w której uczestniczył Juninho był Puchar Konfederacji 2005, na który Brazylijczyk został powołany przez Carlosa Alberto Parreirę. „Canarinhos” zwyciężając w finałowym spotkaniu z Argentyną 4:1 po raz drugi w swojej historii zwyciężyli w tych rozgrywkach. Juninho na turnieju strzelił jednego gola w wygranym 3:0 meczu rundy grupowej z Grecją.

Następnie Pernambucano znalazł się w 23-osobowej kadrze drużyny narodowej na Mistrzostwa Świata 2006, jednak Brazylijczycy swój udział w tej imprezie zakończyli już na ćwierćfinale. Wychowanek Sport Recife w ostatnim pojedynku fazy grupowej z Japonią zdobył jedną z bramek, jego zespół pokonał rywali 4:1, a spotkanie to było pierwszym jakie Juninho rozegrał na niemieckim mundialu. Później w zwycięskim 3:0 meczu 1/8 finału przeciwko Ghanie Juninho w 61 minucie zmienił Adriano, a w przegranym 1:0 pojedynku ćwierćfinałowym z Francją zaczął spotkanie w wyjściowej jedenastce, jednak w 63 minucie na plac gry wszedł za niego właśnie wychowanek Flamengo. Po mistrzostwach Pernambucano postanowił zakończyć reprezentacyjną karierę. Dla drużyny narodowej Juninho rozegrał łącznie 44 mecze i strzelił siedem bramek.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Sport Recife

Vasco da Gama

Olympique Lyon

Reprezentacja Brazylii

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]