Julie Strain – Wikipedia, wolna encyklopedia

Julie Strain
Ilustracja
Julie Strain
Imię i nazwisko

Julie Ann Strain

Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1962
Concord

Data śmierci

10 stycznia 2021

Zawód

aktorka, modelka, reżyserka, producentka filmowa, scenarzystka

Współmałżonek

Kevin Eastman
(1995-2008; rozwód)

Lata aktywności

1990-2009

Julie Ann Strain[1][2] (ur. 18 lutego 1962 w Concord, zm. 10 stycznia 2021[3]) – amerykańska aktorka, reżyserka, producentka filmowa, scenarzystka i modelka. Znana z sesji zdjęciowych w magazynach „Penthouse” i „Playboy”[4], a także występów w filmach erotycznych z gatunku softcore[5]. Nazywana „Królową filmów klasy B”[6].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Concord w Kalifornii[7][8]. Ukończyła Pleasant Hill High School[9] i Diablo Valley College[9] w Pleasant Hill. Jako nastolatka interesowała się sportem i kulturystyką[10]. Wraz ze swoim ówczesnym chłopakiem sporo trenowała. Jednak upadek z konia zmienił jej życie, uraz głowy spowodował amnezję, która wymazała większość jej wspomnień[11]. W końcu udało jej się wyjechać do Las Vegas, a następnie do Hollywood[12].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jako modelka reklamowała m.in. zapalniczki Zippo i płyty CD[10]. Zadebiutowała na ekranie w komedii Egzorcysta 2½ (Repossessed, 1990) z Lindą Blair i Leslie Nielsenem. Rok potem pojawiła się w filmach: Nocne kłopoty (Midnight Heat) z Michaelem Paré, Szukając sprawiedliwości (Out for Justice) z Stevenem Seagalem i Podwójne uderzenie (Double Impact) Sheldona Letticha u boku Jean-Claude'a Van Damme'a jako adeptka fitnessu wijąca się na podłodze w kostiumie kąpielowym[13]. Zagrała ponad 130 ról w niskobudżetowych filmach tzw. klasy B, głównie wykorzystując wizerunek seksbomby łączącej skąpe ubranie lub negliż z dominacją i przemocą, w tym w erotycznych thrillerach i horrorach[11]. Według jej samej, jej wzrost (185 cm) sprawiał, że była obsadzana na ogół jako wiedźma, królowa wampirów, agentka posługująca się bronią[11]. W filmie dokumentalnym z 1998 roku o wyzysku aktorek Some Nudity Required stwierdziła, że lubi grę w filmach klasy B i rozbierałaby się nawet, gdyby jej nie płacili[11].

Pozowała również do zdjęć erotycznych w magazynach[11]. W czerwcu 1991 zdobyła tytuł „Maskotki miesiąca” magazynu „Penthouse”, a w 1993 magazyn „Penthouse” przyznał jej tytuł „Maskotki roku”[9].

W 1997 Heavy Metal opublikował jej autobiografię Six Foot One and Worth the Climb[14].

Z czasem stała się modelką i muzą grafików specjalizujących się w roznegliżowanych kobiecych ciałach w klimacie fantasy[15][11]. Oprócz prac drukowanych, została ujęta w tym charakterze w filmie animowanym Heavy Metal 2000 (2000)[16] i grze Heavy Metal: F.A.K.K.² (2000)[11].

W filmie fantastyczno-naukowym BattleQueen 2020 (2001) wystąpiła jako Gayle u boku Jeffa Wincotta[15].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W latach 1995–2008 była żoną rysownika Kevina Eastmana[17], który jest jednym z twórców Wojowniczych Żółwi Ninja. Mają syna Shane’a (ur. 2006). Wiele z jej młodości zostało wymazane z jej pamięci, ponieważ cierpiała na amnezję wsteczną z powodu ciężkiego urazu głowy, kiedy spadła z konia. W listopadzie 2018 ogłoszono, że znajduje się w późnych stadiach demencji, uważanej za wynik tego urazu, i otrzymywała opiekę hospicyjną w domu[16].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • Egzorcysta 2½ (Repossessed, 1990) jako akrobatka
  • Szukając sprawiedliwości (Out for Justice, 1991) jako Roxanne Ford
  • Playboy: Sexy Lingerie III (1991)
  • Podwójne uderzenie (Double Impact, 1991) jako studentka
  • Playboy: Sexy Lingerie IV (1992)
  • Penthouse: Ready to Ride (1992)
  • Penthouse: The All-Pet Workout (1993)
  • Virtual Photo Shoot: Volume One (1993)
  • Ukochany gryzoń (1993) jako biegaczka
  • Naga broń 33 ⅓: Ostateczna zniewaga (The Naked Gun 33 ⅓: The Final Insult, 1994) jako Dominatrix
  • Penthouse: Party with the Pets (1994)
  • Gliniarz z Beverly Hills III (Beverly Hills Cop III, 1994) jako dziewczyna Annihilator
  • Słoneczny patrol (Baywatch, 1994) jako windsurferka
  • Sex Symbol Dynasty: Woman Behind the Dynasty (1996)
  • Bad Girls (1996)
  • Some Nudity Required (1998) (dokument, jako ona sama)
  • Playboy: Rising Stars and Sexy Starlets (1998)
  • The Dark Side of Hollywood (1998)
  • Fetish Paradise (1999)
  • Amy and Julie (2000)
  • Playboy Exposed: Playboy Mansion Parties Uncensored (2001)
  • Vampira: The Movie (2006)
  • Chantal (2007) jako Morgana
  • Space Girls in Beverly Hills (2009) jako królowa Ziba

Gry komputerowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Personalidade: Julie Strain (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2012-01-13]. (port.).
  2. ↑ Julie Strain. Listal. [dostęp 2012-01-13]. (ang.).
  3. ↑ Nie żyje królowa filmów klasy B. Julie Strain miała 58 lat. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2021-01-11].
  4. ↑ Julie Strain, "Queen of the B-Movies", is suffering from dementia and entering hospice care. ResetEra. [dostęp 2018-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (ang.).
  5. ↑ Mark Kernes: B-Movie Fan World Remembers Its Queen Julie Strain. AVN, 2021-01-19. [dostęp 2021-01-21]. (ang.).
  6. ↑ Julie Strain. Rotten Tomatoes. [dostęp 2019-02-16]. (ang.).
  7. ↑ Julie Strain. ČSFD.cz. [dostęp 2012-03-02]. (cz.).
  8. ↑ Julie Strain – Julie Strain Eastman – Actor. CinemaRx.ro. [dostęp 2019-02-16]. (rum.).
  9. ↑ a b c Julie Strain Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2012-03-02]. (ang.).
  10. ↑ a b Marta Górna (2018-09-03): Julie Strain: królowa kina klasy B wyższa od większości mężczyzn. Gazeta Wyborcza. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-11)]. (pol.).
  11. ↑ a b c d e f g Marta Górna: Nie uwierała jej korona królowej taniochy. Śmierć Julie Strain to dla popkultury cios. wyborcza.pl, 16 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-20].
  12. ↑ Rebecca Flint Marx: Julie Strain Biography. AllMovie. [dostęp 2019-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (ang.).
  13. ↑ Artista: Julie Strain (18 de Fevereiro de 1962). Filmow. [dostęp 2012-03-02]. (port.).
  14. ↑ Julie Strain: Six Foot One and Worth the Climb. Heavy Metal, 1997. ISBN 1-8829-3133-5.
  15. ↑ a b „Battle Queen 2020”. Julie Strain w sci-fi z erotycznym zacięciem. GórnaOgląda.pl. [dostęp 2012-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (pol.).
  16. ↑ a b Anthony Pignataro (2018-11-30): B-Movie legend Julie Strain Reportedly in Declining Health. OC Weekly. [dostęp 2012-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (ang.).
  17. ↑ Julie Strain American Pornstar Dating History. whosdatedwho.com. [dostęp 2012-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-16)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Julie_Strain&oldid=69852665”