Juan Agustín Ceán Bermúdez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Juan Agustín Ceán Bermúdez
Ilustracja
Portret Juana Agustina Ceana Bermudeza pędzla Francisca Goi, ok. 1785
Data i miejsce urodzenia

17 września 1749
Gijón

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 1829
Madryt

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Juan Agustín Ceán Bermúdez (ur. 17 września 1749 w Gijón, zm. 3 grudnia 1829 w Madrycie) – hiszpański malarz, historyk i krytyk sztuki[1].

Pochodził z ubogiej rodziny. Był protegowanym oświeceniowego polityka Gaspara Melchora de Jovellanosa, u którego pracował jako sekretarz. Pracował również u finansisty Francisca Cabarrusa, dzięki któremu poznał hiszpańskiego dramaturga i poetę Moratina, z którym połączyła go wieloletnia przyjaźń.

W 1791 roku zlecono mu pracę w Głównym Archiwum Indii w Sewilli. W 1800 roku opublikował swoje najważniejsze dzieło na temat teorii i historii hiszpańskiego malarstwa (Diccionario histórico de los más ilustres profesores de las Bellas Artes en España)[1]. W 1814 wydał pierwszą biografię Jovellanosa, dziś cenne źródło wiedzy o tym polityku.

Był członkiem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie i przyjacielem Francisca Goi, który dwukrotnie namalował jego portret. W dowód przyjaźni Goya podarował Bermudezowi komplet grafik Okropności wojny, które nie zostały wydane za życia ich autora.

Portret Juana Agustina Ceana Bermudeza pędzla Francisca Goi, ok. 1786

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b María del Carmen González Echegaray: Artistas cántabros de la Edad Moderna: su aportación al arte hispánico. Salamanka: Uniwersytet w Kantabrii, 1991, s. 8. ISBN 84-8741-258-0.