Josef Páta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Josef Páta
Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1886 ; Litomyšl
Data i miejsce śmierci	24 czerwca 1942 ; Praga
Zawód, zajęcie	językoznawca, slawista, sorabista, tłumacz
Narodowość	czeska

Josef Páta (ur. 27 sierpnia 1886 w Litomyšlu, zm. 24 czerwca 1942 w Pradze^[1]) – czeski językoznawca, slawista, sorabista i tłumacz; profesor Uniwersytetu Karola w Pradze^[1]. Tworzył przekłady z języków łużyckich^[1].

Twórczość (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Zlomek evangelistáře XII. stol. Sofijské národní knihovny (č. 397) : studie gramaticko-lexikální (1915)
Několik kapitol z dějin styků česko-bulharských (1917)
Lužice (1919, 1946; po łużycku 1920 [przekład Jurij Wicaz],1923, po bułgarsku 1924)
Z dějin Lužických Srbů v Lipsku (1919)
Krátká příručka hornolužické srbštiny (1920)
Lužickosrbská čítanka (1920)
Serbska čitanka (1920)
Kapesní slovník Lužicko-česko-jihoslovanský a česko-lužický (1920)
Bulharský národní básník Ivan Vazov (1921)
Úvod do studia lužickosrbského písemnictví (1925)
Jaroslav Vrchlický a Lužice (1927)
Introduction à l’étude de la littérature des Serbes de Lusace : (Résumé du texte lusacien) /1929/
Josef Dobrovský a Lužice (1929)
Co má každý vědět o dnešní Lužici (1930, 1932)
Aus dem kulturellen Leben der lausitzer Serben nach dem Weltkriege (Bautzen, 1930)
Les Serbes de Lusace : Littérature et culture aprés la Grande guerre (Genéve, 1933)
Bulharské písemnictví ve XX. století (1934)
Naše styky s Lužicí : jubilejní sborník (z Vladimírem Zmeškalem, 1934)
Lužice, Československo a Slovanstvo (1935)
Lužická otázka (1936)
Lužické stati (1937)

↑ ^a ^b ^c Páta, Josef, 1886-1942. Databáze Národní knihovny ČR. [dostęp 2020-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-28)]. (cz.).


Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1886 Litomyšl
Data i miejsce śmierci	24 czerwca 1942 Praga
Zawód, zajęcie	językoznawca, slawista, sorabista, tłumacz
Narodowość	czeska