French
DeutschJosé Luzán y Martínez – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Sen św. Józefa, ok. 1770 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
José Luzán y Martínez (ur. 1710 w Saragossie, zm. 1785 tamże) – hiszpański malarz barokowy pochodzący z Aragonii[1].
Pochodził z rodziny o tradycjach artystycznych, jego ojciec Juan Luzán również był malarzem. Ożenił się z Teresą Zabalo, córką malarza Juana Zabalo. Zarówno ojciec jak i szwagier zajmowali się głównie malarstwem religijnym i projektowaniem nastaw ołtarzowych.
Dzięki mecenatowi rodziny Pignatelli wyjechał na studia do Neapolu, gdzie zapoznał się z włoską sztuką barokową i uczył się u Giuseppe Mastroleo. Około 1730 wrócił do Saragossy i otworzył własną szkołę malarstwa[2]. Był znany i poważany jako nauczyciel, wśród jego uczniów znaleźli się m.in. Francisco Goya[1], Francisco Bayeu, José Beratón, Antonio Martínez i Tomás Vallespín.
W 1741 roku pracował na dworze Filipa V, co pozwoliło mu się zapoznać z obrazami mistrzów zdobiącymi królewską rezydencję. Obserwacje ogromnych zbiorów mieszczących się w pałacu pozwoliły mu znacznie ulepszyć własny styl. Porzucił charakteryzujący jego wczesne prace tenebryzm na rzecz ciepłej kolorystyki, w której dominowały kolor żółty i czerwony oraz ochra. Od 1760 r. malował obrazy religijne o dużych rozmiarach i oryginalnej kompozycji.
Wyjechał z Madrytu aby kierować Akademią Malarstwa i Rzeźby w Saragossie, niestety szkołę wkrótce zamknięto z braku funduszy. W 1784 roku udało się wskrzesić akademię, jednak Luzán był już zbyt stary i schorowany, aby móc nią kierować. Zmarł rok później w swoim rodzinnym mieście.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Robert Hughes: Goya. Artysta i jego czas. Warszawa: WAB, 2006, s. 45. ISBN 83-7414-248-0.
- ↑ Ferrán Aribau, Francesc Ruidera, Lluís Altafuya, Roberto Castillo, Xavier Costaneda: Goya: su tiempo, su vida, su obra. Madryt: LIBSA, 2006, s. 17–18. ISBN 84-662-1405-4.