José Alves Correia da Silva – Wikipedia, wolna encyklopedia

José Alves Correia da Silva

Biskup
Kraj działania	Portugalia
Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1872 São Pedro Fins
Data śmierci	4 grudnia 1957
Biskup Leiria
Okres sprawowania	1920–1957
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	5 sierpnia 1894
Nominacja biskupia	15 maja 1920
Sakra biskupia	25 lipca 1920
Multimedia w Wikimedia Commons

José Alves Correia da Silva (ur. 15 stycznia 1872 w São Pedro Fins, zm. 4 grudnia 1957) – portugalski duchowny rzymskokatolicki, biskup Leiria.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

5 sierpnia 1894 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Porto. Był profesorem seminarium diecezjalnego w Porto. Udzielał się w ruchach katolickich w Porto i współpracował z pismami katolickimi. Organizował kongresy katolickie^[1].

15 maja 1920 papież Benedykt XV mianował go biskupem odrodzonej diecezji Leiria. 25 lipca 1920 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa Porto António Barbosy Leão. Współkonsekratorami byli biskup Coimbry Manuel Luís Coelho da Silva oraz biskup pomocniczy Coimbry António Antunes. Ingres odbył 5 sierpnia 1920.

Za czasów jego pontyfikatu przypadło badanie prawdziwości objawień fatimskich, które miały miejsce na terenie jego diecezji w 1917 i ich uznanie w 1930. Bp Alves Correia da Silva kontaktował się w tej sprawie z papieżem Piusem XI i był pośrednikiem pomiędzy nim a ostatnim żyjącym świadkiem objawień s. Łucją dos Santos. 13 września 1939 bp Alves Correia da Silva publicznie ogłosił nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca, co było częścią orędzia fatimskiego^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• José Alves Correia da Silva [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-05-10]  (ang.).
• GCatholic