John Keating – Wikipedia, wolna encyklopedia

John Keating
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1872
Hobart

Data i miejsce śmierci

31 października 1940
Melbourne

Minister spraw wewnętrznych Australii
Okres

od 1907
do 1908

Przynależność polityczna

Partia Protekcjonistyczna

Poprzednik

Thomas Ewing

Następca

Hugh Mahon

John Henry Keating (ur. 28 czerwca 1872 w Hobart, zm. 31 października 1940 w Melbourne) – australijski polityk i prawnik, w latach 1907-08 minister spraw wewnętrznych Australii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Tasmanii. Ukończył prawo na tamtejszym uniwersytecie, a następnie podjął praktykę adwokacką w Launceston. Zaangażował się także w działalność ruchu dążącego do utworzenia federacji kolonii brytyjskich w Australii. W 1900 bez powodzenia kandydował do tasmańskiej Izby Zgromadzenia.

Po powstaniu Związku Australijskiego w 1901 roku, uzyskał mandat w pierwszych wyborach do federalnego Senatu, gdzie zasiadł w ławach Partii Protekcjonistycznej. Dał się poznać jako zwolennik systemu koncyliacji i arbitrażu w sporach pracowników z pracodawcami, emerytur gwarantowanych przez rząd federalny oraz polityki Białej Australii. W 1905 został ministrem bez teki w drugim gabinecie Deakina. W tym okresie pilotował w imieniu rządu prace nad pierwszą federalną ustawą o prawie autorskim. Rok później został awansowany na wiceprzewodniczącego Federalnej Rady Wykonawczej. W latach 1907-08 był ministrem spraw wewnętrznych.

W późniejszych latach nadal zasiadał w parlamencie, jednak nie odgrywał już tak znaczącej roli. W 1922 utracił w wyborach swój senacki mandat i przeszedł na polityczną emeryturę. Powrócił do praktyki adwokackiej. Zmarł w Melbourne w 1940, w wieku 68 lat. Powodem zgonu była choroba wrzodowa.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]