Johann Philipp Krieger – Wikipedia, wolna encyklopedia

Johann Philipp Krieger
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1649 (data chrztu)
Norymberga

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1725
Weißenfels

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor, organista

Johann Philipp Krieger (ochrzczony 27 lutego 1649 w Norymberdze, zm. 6 lutego 1725 w Weißenfels[1][2][3][4]) – niemiecki kompozytor i organista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brat Johanna[1][2][4]. Uczył się gry na instrumentach klawiszowych w Norymberdze u Johanna Dretzela i Gabriela Schütza[1][2][3]. Około 1663 roku wyjechał do Kopenhagi, gdzie był uczniem Johanna Schrödera (organy) i Kaspara Förstera[1][2][3]. Po powrocie do Niemiec około 1670 roku działał początkowo w Norymberdze, następnie w Zeitz[2], a w 1672 roku otrzymał posadę nadwornego organisty w Bayreuth[1]. W 1673 roku wyjechał do Włoch, gdzie pobierał naukę w Wenecji u Johanna Rosenmüllera (kompozycja) i Giovanniego Battisty Volpego (klawesyn) oraz w Rzymie u Antonia Marii Abbatiniego (kompozycja) i Bernarda Pasquiniego (kompozycja i klawesyn)[1][2][3]. W 1675 roku wystąpił w Wiedniu przed cesarzem Leopoldem I, który uhonorował go tytułem szlacheckim[1][3].

W 1677 roku został nadwornym organistą i kapelmistrzem w Halle[1][2][3][4]. W 1680 roku przeniósł się wraz z dworem do Weißenfels[1][2][3][4].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Zasłynął przede wszystkim jako twórca tzw. nowej kantaty niemieckiej, do której wprowadził arie i recytatywy[1][2][4]. Spośród przeszło 2 tysięcy znanych kantat jego autorstwa do czasów współczesnych zachowało się zaledwie niecałe 80[1][2][4]. Skomponował też 18 oper, z których znane są wyłącznie arie[1]. Swoje utwory dramatyczne komponował wyłącznie do tekstów w języku niemieckim[2]. Pisał także sonaty triowe i utwory na instrumenty klawiszowe[3]. Jego znaczenie w historii muzyki polega na przyswojeniu muzyce niemieckiej osiągnięć stylu włoskiego i francuskiego w czasach bezpośrednio poprzedzających działalność Johanna Sebastiana Bacha[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1968. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 207. ISBN 978-83-224-3303-4.
  3. a b c d e f g h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 470. ISBN 0-674-37299-9.
  4. a b c d e f Melvin P. Unger: Historical Dictionary of Choral Music. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 242–243. ISBN 978-0-8108-5751-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]