Joanna Poraska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Joanna Poraska
Ilustracja
Joanna Poraska (1935)
Imię i nazwisko

Joanna Poraska-Strzelecka

Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1902
Lisów Radomski

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 1985
Warszawa

Zawód

aktorka, reżyser

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej
Grób Joanny Poraskiej na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Joanna Poraska (ur. 28 lutego 1902 w Lisowie Radomskim, zm. 27 czerwca 1985 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, reżyser.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1922-23 była słuchaczką Instytutu Reduty. W sezonie 1923/24 występowała w Teatrze Reduta, a następnie m.in. w Teatrze Letnim w Warszawie, Teatrze Miej­skim w Lublinie oraz na innych scenach Warszawy, Płocka i Lwowa. W latach 1930-33 studiowała romanistykę we Francji, gdzie pracowała też przy dubbingo­waniu filmów angielskich i niemieckich na język francuski. Po powrocie do Warszawy w 1934 wygrała konkurs na spikera radiowego i do 1939 pracowała w Polskim Radiu w Warszawie (okresowo też w rozgłośni poznańskiej). Od 1936 prowadziła audycję Podwieczorek przy mikrofonie. Brała udział w wojnie obronnej 1939, za co została odznaczona Krzyżem Walecznych. W latach 1944-45 kontynuowała pracę ra­diową w Lublinie, następnie powróciła do pracy aktor­skiej [1].

Ponownie zadebiutowała 5 grudnia 1947 w Teatrze Miejskim w Jeleniej Górze rolą baronowej w Szlachectwie duszy Jana Chęcińskiego. Grała na scenach Teatru Studio w Warszawie (1947), Teatru Miejskiego w Jeleniej Górze (1947–1948), Ludowego Teatru Muzycznego w Warszawie (1950) i Teatru Sensacji w Warszawie (1959). W latach 1951–1952 wyreżyserowała kilka przedstawień w Teatrze Ziemi Rzeszowskiej w Rzeszowie i Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu.

Występowała również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Mieszczanie Maksima Gorkiego w reż. Gustawa Holoubka (1976), Wet za wet Tomasza Manna w reż. Konrada Nałęckiego (1976), Sublokatorzy Karoly Szakonyi w reż. Laco Adamika (1977), Wielki człowiek Ala Morgana w reż. Andrzeja Chrzanowskiego (1980) oraz w roli Pani Trevillac w Ładnej historii Gastona A. de Caillavet i Roberta de Flers w reż. Edwarda Dziewońskiego (1980).

Zmarła 27 czerwca 1985 w Warszawie i została pochowana na Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie (kwatera W-IV-15-5-13).

Filmografia (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janina Joanna Poraska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2019-02-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]