French
DeutschJim Gottfridsson – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Jim Gottfridsson w barwach reprezentacji Szwecji (2017) | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 2 września 1992 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 190 cm[1] | |||||||||||||||
| Pozycja | środkowy rozgrywający | |||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||
| Klub | ||||||||||||||||
| Numer w klubie | 24 | |||||||||||||||
| Kariera juniorska | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Kariera seniorska | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[a] | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Jim Gottfridsson (ur. 2 września 1992 w Ystad[2]) – szwedzki piłkarz ręczny, środkowy rozgrywający, od 2013 zawodnik SG Flensburg-Handewitt.
Reprezentant Szwecji, srebrny medalista mistrzostw Europy w Chorwacji (2018) i najlepszy zawodnik tego turnieju.
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Wychowanek IFK Ystad, w którym trenował od 1996. W latach 2011–2013 był zawodnikiem Ystads IF. W 2013 przeszedł do SG Flensburg-Handewitt[1]. W sezonie 2013/2014, w którym rozegrał 16 meczów i rzucił 41 bramek, wygrał ze swoją drużyną Ligę Mistrzów[2]. W sezonie 2014/2015 zdobył Puchar Niemiec – w rozegranym 10 maja 2015 spotkaniu finałowym z Magdeburgiem rzucił dwa gole. W sezonie 2017/2018, w którym rozegrał w Bundeslidze 22 mecze i zdobył 35 bramek, wywalczył mistrzostwo Niemiec.
W 2010 uczestniczył w mistrzostwach Europy U-18 w Czarnogórze, w których rzucił 43 gole w siedmiu spotkaniach[3]. W 2011 wywalczył brązowy medal mistrzostw świata U-19 w Argentynie, podczas których zdobył 58 bramek, zostając królem strzelców i otrzymując tytuł najlepszego zawodnika turnieju[4][5]. W 2012 wziął udział w mistrzostwach Europy U-20 w Turcji, w których rozegrał siedem meczów i rzucił 13 goli[6].
W reprezentacji Szwecji zadebiutował w 2012. W 2016 uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. W 2017 wystąpił w mistrzostwach świata we Francji, w których rzucił 35 bramek i miał 25 asyst[7]. W 2018 wywalczył srebrny medal mistrzostw Europy w Chorwacji, podczas których zdobył 29 goli i zanotował 25 asyst, a ponadto został wybrany najlepszym zawodnikiem turnieju[8][9].
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
- SG Flensburg-Handewitt
- Liga Mistrzów: 2013/2014
- Mistrzostwo Niemiec: 2017/2018
- Puchar Niemiec: 2014/2015
- Superpuchar Niemiec: 2013[1]
- Reprezentacja Szwecji
- 1. miejsce w mistrzostwach Europy: 2022
- 2. miejsce w mistrzostwach Europy: 2018
- 2. miejsce w mistrzostwach świata: 2021
- 3. miejsce w mistrzostwach świata U-19: 2011
- Indywidualne
- Najlepszy zawodnik mistrzostw Europy w Chorwacji w 2018[9]
- Najlepszy zawodnik mistrzostw świata U-19 w Argentynie w 2011[5]
- Król strzelców mistrzostw świata U-19 w Argentynie w 2011 (58 bramek)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Jim Gottfridsson. sg-flensburg-handewitt.de. [dostęp 2019-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-16)]. (niem.).
- ↑ a b Jim Gottfridsson. eurohandball.com. [dostęp 2019-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-16)]. (ang.).
- ↑ Raport z mistrzostw Europy U-18 w Czarnogórze 2010. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-29]. (ang.).
- ↑ a b Raport z mistrzostw świata U-19 w Argentynie 2011. ihf.info. [dostęp 2018-01-29]. (ang.).
- ↑ a b Final: Danish dynamite lit in second halftime. ihf.info, 21 sierpnia 2011. [dostęp 2018-01-29]. (ang.).
- ↑ Raport z mistrzostw Europy U-20 w Turcji 2012. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-29]. (ang.).
- ↑ Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2018-01-22]. (ang.).
- ↑ Raport z mistrzostw Europy w Chorwacji 2018. sportresult.com. [dostęp 2018-01-29]. (ang.).
- ↑ a b Adrian Costeiu: EHF EURO 2018 All-star team namedinitial. cro2018.ehf-euro.com, 28 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-29]. (ang.).