Jiří Vykoukal (historyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jiří Vykoukal
Ilustracja
Jiří Vykoukal (2018)
Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1961
Gottwaldov

Zawód, zajęcie

historyk, naukowiec

Narodowość

czeska

Alma Mater

Uniwersytet Karola

Pracodawca

Akademia Nauk Republiki Czeskiej/Czechosłowacka Akademia Nauk
(1986–1997)
Uniwersytet Karola
(od 1997)

Multimedia w Wikimedia Commons

Jiří Vykoukal (ur. 9 stycznia 1961 w Gottwaldovie) – czeski historyk, doktor habilitowany Uniwersytetu Karola w Pradze. Specjalizuje się we współczesnej historii Europy Środkowo-Wschodniej, a szczególnie historii Polski[1].

Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów historycznych na Uniwersytecie Karola pracował w latach 1986–1997 w Instytucie Historii Europy Środkowej w Czechosłowackiej Akademii Nauk (od 1993 w Instytucie Historii Czeskiej Akademii Nauk). Następnie był związany z Wydziałem Nauk Społecznych Uniwersytetu Karola, na którym w latach 1997–2003 był kierownikiem Katedry Studiów Rosyjskich i Wschodnioeuropejskich, a w latach 2003–2018 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Studiów Międzynarodowych[1][2].

W 1994 roku obronił doktorat w Czeskiej Akademii Nauk. Od 2002 roku jest profesorem Uniwersytetu Karola (w czeskiej nomenklaturze – docent). Wykładał gościnnie na Lawrence University (USA), University College London (Wielka Brytania), Uniwersytecie w Toronto oraz licznych uniwersytetach w Polsce i Niemczech[3].

Projekty naukowe[edytuj | edytuj kod]

Był koordynatorem wielu krajowych i międzynarodowych projektów badawczych oraz edukacyjnych m.in. Horyzont 2020, Erasmus Mundus, Sasakawa Central European Fund. Reprezentuje Uniwersytet Karola w międzynarodowym projekcie „Delayed Transformational Fatigue in Central and Eastern Europe: Responding to the Rise of Illiberalism/Populism”, koordynowanym przez University College London[4]. Jest także opiekunem naukowym czeskiej części programu International Masters in Economy, State and Society (IMESS), realizowanym w partnerstwie z uniwersytetami z Belgradu, Budapesztu, Helsinek, Krakowa, Londynu, Petersburga i Tartu[5].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Opublikował kilkadziesiąt artykułów naukowych, dotyczących szerokiego spektrum tematów, m.in. polskiej historiografii, polskiej refleksji o Rosji[6], stosunków polsko-sowieckich, stosunków polsko-czeskich, koncepcji Europy Środkowej, współpracy regionalnej w Grupie Wyszehradzkiej, oraz polityki energetycznej czy problematyki żydowskiej w Europie Środkowej[7][8][9][10]. Jest współautorem kilkakrotnie wznawianej książki „Wschód. Powstanie, kryzys i rozpad Bloku Sowieckiego w latach 1944–1989”[11].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • J. Vykoukal (red.), Visegrád. Možnosti a meze středoevropské spolupráce, Praha 2000;
  • J. Vykoukal, Kernschmelze oder Kernspaltung? Mitteleuropakonzepte und regionale Integration, „Osteuropa” 2006, r. 56, nr 10;
  • J. Vykoukal, Německý historický ústav ve Varšavě, [w:] J. Pešek, L. Filipová (red.), Věda a politika. Německé společenskovědní ústavy v zahraničí (1880–2010), Praha 2013;
  • J. Vykoukal, Soudobé dějiny v Polsku, [w:] J. Pešek (red.), Napříč kontinentem soudobých dějin. Evropská historiografie po konci studené války, Praha 2013;
  • J. Vykoukal, Židé ve středovýchodní Evropě, [w:] K. Králová, H. Kubátová (red.), Návraty. Poválečná rekonstrukce židovských komunit v zemích středovýchodní, jihovýchodní a východní Evropy, Praha 2016;
  • J. Vykoukal, B. Litera, M. Tejchman, Východ: Vznik, vývoj a rozpad sovětského bloku 1944–1989, Praha 2017 (II wyd.)

Publikacje w języku polskim[edytuj | edytuj kod]

  • J. Vykoukal, Pomiędzy tradycją a współczesnością. Stosunki czesko-polskie w XIX i XX wieku, „Kultura polityczna w Polsce” 2005, t. IV: Swoi i obcy, cz. 2. M. Kosman (red.);
  • J. Vykoukal, Co przyciągało i przyciąga czeskich historyków do nowożytnych i najnowszych dziejów Polski?, [w:] „O nas bez nas”. Historiografia Polski w historiografiach obcojęzycznych, (moderatorzy) W. Molik, H. Żaliński, Poznań 2007.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Fakulta sociálních věd - doc. PhDr. Jiří Vykoukal, CSc. [online], krvs.fsv.cuni.cz [dostęp 2018-12-17].
  2. ↑ Vykoukal, Jiří, 1961- - Bibliografie dějin Českých zemí [online], biblio.hiu.cas.cz [dostęp 2018-12-17].
  3. ↑ Paneuropejskie refleksje o przemianach 1989 roku na Uniwersytecie w Toronto [online], toronto.msz.gov.pl [dostęp 2018-12-18].
  4. ↑ UCL, FATIGUE [online], UCL School of Slavonic and East European Studies (SSEES), 3 listopada 2017 [dostęp 2018-12-17] (ang.).
  5. ↑ UCL, IMESS (International Masters in Economy, State and Society) [online], UCL School of Slavonic and East European Studies (SSEES), 30 maja 2018 [dostęp 2018-12-17] (ang.).
  6. ↑ Jiří Vykoukal, Territorial Contexts of the Polish Reflection of Russia, in: Central and Eastern Europe: Past and Present [online], src-h.slav.hokudai.ac.jp [dostęp 2018-12-18].
  7. ↑ VYKOUKAL, Jiří, Doc. PhDr. CSc. | KDO JE KDO v české slavistice [online], www.slaviste.cz [dostęp 2018-12-17].
  8. ↑ Jiří Vykoukal | Summer University [online], summer-university.fsv.cuni.cz [dostęp 2018-12-17].
  9. ↑ XIX Powszechny Zjazd Historyków Polskich przeszedł do historii | HISTORIA.org.pl - historia, kultura, muzea, matura, rekonstrukcje i recenzje historyczne [online], HISTORIA.org.pl, 22 września 2014 [dostęp 2018-12-17] (pol.).
  10. ↑ Energie pro Evropu. Bohuslav Litera, Branislav Makyta, Karel Hirman, Jiří Vykoukal, Jan Wanner - Bibliographie zur Geschichte der Böhmischen Länder [online], biblio.hiu.cas.cz [dostęp 2018-12-18].
  11. ↑ Vít Hloušek, Jiří Vykoukal, Bohuslav Litera, Miroslav Tejchman: Východ. Vznik, vývoj a rozpad sovětského bloku 1944-1989, „Středoevropské politické studie”, 3 (1), 1 kwietnia 2001, ISSN 1212-7817 [dostęp 2018-12-17] (cz.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jiří_Vykoukal_(historyk)&oldid=72128596”