Jewgienij Kulikow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jewgienij Kulikow
Евге́ний Кулико́в
Pełne imię i nazwisko

Jewgienij Nikołajewicz Kulikow

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1950
Bogdanowicz

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Innsbruck 1976 500 m
srebro Lake Placid 1980 500 m
MŚ w wieloboju sprinterskim
srebro Göteborg 1975 wielobój
brąz Alkmaar 1977 wielobój

Jewgienij Nikołajewicz Kulikow (ros. Евге́ний Никола́евич Кулико́в; ur. 25 maja 1950 w Bogdanowiczu) – rosyjski panczenista reprezentujący Związek Radziecki, dwukrotny medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jewgienij Kulikow specjalizował się w dystansach sprinterskich. Pierwszy medal na arenie międzynarodowej wywalczył w 1975 roku, kiedy zajął drugie miejsce w mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Göteborgu. W zawodach tych wyprzedził go jedynie jego rodak Aleksandr Safronow. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Alkmaar zajął trzecie miejsce, przegrywając z dwoma reprezentantami USA: Erikiem Heidenem i Peterem Muellerem. W 1976 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku, gdzie zwyciężył na dystansie 500 m. Podczas igrzysk w Lake Placid w 1980 roku był drugi na tym dystansie, ulegając jedynie Heidenowi.

Dziewięciokrotnie bił rekordy świata, jako pierwszy zawodnik złamał barierę 38 sekund na 500 m (1975), a także 37 sekund (1981). W 1975 roku został uhonorowany Nagrodą Oscara Mathisena.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]