Jerzy Braun (wioślarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy Braun
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jerzy Walerian Braun

Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1911
Bydgoszcz

Data i miejsce śmierci

8 marca 1968
Crawley

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Los Angeles 1932 wioślarstwo
(dwójka ze sternikiem)
brąz Los Angeles 1932 wioślarstwo
(czwórka ze sternikiem)
Mistrzostwa Europy
srebro Budapeszt 1933 dwójka ze sternikiem
brąz Bydgoszcz 1929 czwórka bez sternika
podporucznik rezerwy podporucznik rezerwy
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1911
Bydgoszcz

Data i miejsce śmierci

8 marca 1968
Crawley

Przebieg służby
Lata służby

1939–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (dwukrotnie)

Jerzy Walerian Braun (ur. 13 kwietnia 1911 w Bydgoszczy, zm. 8 marca 1968 w Crawley) – polski wioślarz, dwukrotny medalista olimpijski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Państwowe Gimnazjum Klasyczne w Bydgoszczy. Wioślarstwo zaczął uprawiać w 1927, początkowo w Gimnazjalnym Towarzystwie Wioślarskim „Wisła”. W latach 19281931 i 19341935 startował w barwach Bydgoskiego Towarzystwa Wioślarskiego, a w latach 19321933 i 19361939 reprezentował barwy Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego. W międzyczasie (1931-1932) odbył jednoroczną służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. Począwszy od 1936 mieszkał w Warszawie.

Dwa razy startował w igrzyskach olimpijskich. W Los Angeles 1932 zdobył dwa medale: srebrny w dwójkach ze sternikiem z Januszem Ślązakiem i sternikiem Jerzym Skolimowskim oraz brązowy w czwórkach ze sternikiem ze Ślązakiem, Edwardem Kobylińskim, Stanisławem Urbanem i Skolimowskim. W Berlinie 1936 odpadł w repasażach w dwójkach ze sternikiem (ze Ślązakiem i Skolimowskim).

Cztery razy startował w mistrzostwach Europy. W Bydgoszczy w 1929 zdobył brązowy medal w czwórkach bez sternika, w Paryżu w 1931 odpadł w półfinale wyścigu ósemek, w Budapeszcie w 1933 został wicemistrze Europy w dwójkach ze sternikiem (ze Ślązakiem i Skolimowskim) i odpadł w repasażu w czwórkach ze sternikiem, a w Lucernie w 1934 odpadł w repasażu w czwórkach ze sternikiem. Obok wioślarstwa w latach 30. uprawiał także pływanie i piłkę wodną w klubie „Delfin Warszawa”.

Trzynaście razy zdobywał mistrzostwo Polski:

Czterokrotnie był wicemistrzem Polski:

  • czwórki bez sternika (1930)
  • czwórki ze sternikiem (1931)
  • ósemki (1930 i 1931)

Walczył, w stopniu plutonowego podchorążego rezerwy, w kampanii wrześniowej. Uniknął niewoli, przedostał się na Bliski Wschód i trafił do Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. W składzie Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, a od maja 1942 3 Dywizji Strzelców Karpackich, brał udział w obronie Tobruku oraz bitwie o Monte Cassino, gdzie został dwukrotnie ranny. 1 marca 1944 awansowany na podporucznika. Dwa razy został odznaczony Krzyżem Walecznych.

Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii i w Londynie założył rodzinę. Zmarł 8 marca 1968 w Crawley koło Londynu, gdzie został pochowany.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]