Jens Steinigen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jens Steinigen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 września 1966
Dippoldiswalde

Klub

SC Ruhpolding

Wzrost

187 cm

Debiut w PŚ

23.01 1986, Feistritz
(38. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

17.12 1986, Obertilliach (13. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

19.12 1991, Hochfilzen
(1. miejsce - b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Albertville 1992 sztafeta
Mistrzostwa świata
brąz Borowec 1993 sztafeta
brąz Canmore 1994 b.drużynowy
Reprezentacja  NRD
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Egg 1985 sztafeta
złoto Egg 1985 b.indywidualny
złoto Falun 1986 sztafeta
brąz Egg 1985 sprint

Jens Steinigen (ur. 2 września 1966 r. w Dippoldiswalde) – niemiecki biathlonista, reprezentujący również NRD, mistrz olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczął w 1985 roku startując na mistrzostwach świata juniorów w Egg, gdzie zdobył trzy medale: złoto w sztafecie i biegu indywidualnym oraz brąz w sprincie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Falun ponownie zdobył złoto w sztafecie. W Pucharze Świata zadebiutował 23 stycznia 1986 roku w Feistritz, zajmując 38. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (do sezonu 2000/2001 punkty zdobywało 25. najlepszych zawodników) zdobył 17 grudnia 1986 roku w Obertilliach, gdzie w tej samej konkurencji był trzynasty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 19 grudnia 1991 roku w Hochfilzen, wygrywając bieg indywidualny. W zawodach tych wyprzedził Francuza Christiana Dumonta i swego rodaka Marka Kirchnera. W kolejnych startach jeszcze trzy razy plasował się w czołowej trójce: 18 stycznia 1992 roku w Ruhpolding wygrał sprint, 17 grudnia 1992 roku w Pokljuce był trzeci w biegu indywidualnym, a 20 marca 1993 roku w Kontiolahti zajął trzecie miejsce w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993, kiedy zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej.

W 1992 roku wspólnie z Ricco Großem, Markiem Kirchnerem i Fritzem Fischerem wywalczył złoty medal w sztafecie podczas igrzysk olimpijskich w Albertville. Zajął tam także szóste miejsce w sprincie i 29. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach olimpijskich w Lillehammer był piąty w biegu indywidualnym. W międzyczasie razem ze Svenem Fischerem, Frankiem Luckiem i Markiem Kirchnerem zajął trzecie miejsce w sztafecie podczas mistrzostw świata w Borowcu w 1993 roku. Ponadto w 1994 roku zdobył brąz w zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Canmore, gdzie wystąpił ze Steffenem Hoosem, Marco Morgensternem i Peterem Sendelem.

W 1986 roku był mistrzem NRD w sztafecie, a w latach 1991 i 1993 był mistrzem Niemiec w sprincie. Karierę zakończył w 1996 roku.

Od 2000 roku pracuje jako adwokat w Traunstein.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1992 Albertville 29. 6. nd. nd. 1. nd.
1994 Lillehammer 5. nd. nd. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1993 Borowec 33. nd. nd. 3. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1985/1986 -
1986/1987 30.
1991/1992 22.
1992/1993 8.
1993/1994 32.
1994/1995 17.
1995/1996 41.

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 19 grudnia 1991 Austria Hochfilzen Bieg indywidualny na 20 km 1. 1+0+0+0 1:03:02,4
2. 18 stycznia 1992 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 0+0 27:23,9
3. 17 grudnia 1992 Słowenia Pokljuka Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+0 55:15,5 +55,3 Patrice Bailly-Salins
4. 20 marca 1993 Finlandia Kontiolahti Sprint na 10 km 3. 0+1 25:22,1 +46,0 Sven Fischer

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]