Jeanne Golay – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jeanne Golay
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1962
Coral Gables

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
złoto Benidorm 1992 Druż. na czas
srebro Oslo 1993 Druż. na czas
brąz Ronse 1988 Druż. na czas
brąz Agrigento 1994 Druż. na czas

Jeanne Marie Golay (ur. 16 kwietnia 1962 w Coral Gables) – amerykańska kolarka szosowa i torowa, czterokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Jeanne Golay osiągnęła w 1988 roku, kiedy wspólnie z Jane Marshall, Phyllis Hines i Leslie Schenk zdobyła brązowy medal w drużynowej jeździe na czas podczas szosowych mistrzostw świata w Ronse. Na rozgrywanych cztery lata później mistrzostwach świata w Benidorm Amerykanki w składzie: Eve Stephenson, Jeanne Golay, Jan Bolland i Danute Bankaitis-Davis zwyciężyły. W tym samym roku wystartowała w wyścigu ze startu wspólnego na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie, kończąc rywalizację na szóstym miejscu. Podczas mistrzostw świata w 1993 Danute Bankaitis-Davis zastąpiła Dede Demet-Barry, a Amerykanki ponownie zajęły drugie miejsce. Kolejny medal Golay zdobyła na mistrzostwach świata w Agrigento w 1994 roku, gdzie razem z Demet-Barry, Stephenson i Alison Dunlap zajęła trzecie miejsce w drużynowej jeździe na czas. Wzięła także udział w igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku, gdzie była szesnasta w indywidualnej jeździe na czas, a wyścig ze startu wspólnego zakończyła na 29. pozycji. Na tych samych igrzyskach wystąpiła także w torowym wyścigu punktowym, który ukończyła na siedemnastym miejscu. Ponadto w 1991 roku zdobyła złoty medal w wyścigu ze startu wspólnego podczas igrzysk panamerykańskich w Hawanie. Wynik ten powtórzyła na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach panamerykańskich w Mar del Plata. Wielokrotnie zdobywała medale szosowych mistrzostw USA, w tym pięć złotych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]