Jean-Baptiste Bessières – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jean-Baptiste Bessières
Ilustracja
Marszałek Francji
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1768
Prayssac

Data i miejsce śmierci

1 maja 1813
Weissenfels

Przebieg służby
Lata służby

1790-1813

Siły zbrojne

Królestwo Francji
Republika Francuska
Cesarstwo Francuskie

Główne wojny i bitwy

Wojny napoleońskie

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)[1]

Jean Baptiste Bessières (ur. 6 sierpnia 1768 w Prayssac w Lotaryngii, zm. 1 maja 1813 w Weissenfels) – francuski wojskowy i arystokrata, książę Istrii, marszałek Francji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z niezbyt zamożnej rodziny, jego ojciec był chirurgiem w Prayssac (w departamencie Lot). Także sam Béssieres miał pierwotnie zostać chirurgiem, wstąpił jednak w 1790 jako szeregowiec do Gwardii Ludwika XVI, a w 1792 służył w legionie w Pirenejach.

W 1794 awansowany na stopień kapitana i wykazawszy się w walce we Włoszech w latach 1796–1797 zdobył uznanie w oczach Napoleona. W 1798 jako generał brygady współorganizował ekspedycję do Egiptu i walczył w bitwie pod Abukirem (1799), po czym wrócił z Napoleonem do Francji.

Organizował powstanie nowej armii włoskiej. W bitwie pod Marengo, dzięki wzorowo prowadzonemu atakowi kawalerzystów, zmusił Austriaków do odwrotu. W 1802 awansował na generała dywizji i po koronacji Napoleona I w 1804 został mianowany marszałkiem Francji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Odznaczenie na podstawie portretu w infoboxie

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Désiré Lacroix, Die Marschälle Napoleons I., Übertragen von Oskar Marschall von Bieberstein; Verlag von Heinrich Schmidt & Carl Günther, 1898.
  • Carl Bleibtreu, Marschälle, Generale, Soldaten Napoleons I., 2. Aufl., Verlag Alfred Schall, Berlin 1911.