Jeż (wojsko) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jeż kolczasty – przenośna zapora przeciwpiechotna w postaci kołków połączonych ze sobą prostopadle, tworzących szkielet jeża i oplotu z drutu kolczastego; stosowana do zamykania przejść w zaporach drutowych i do wzmacniania innych rodzajów zapór i przeszkód^[1]^[2].
Jeż stalowy lub żelbetowy – zapora przeciwpancerna, przenośna, z trzech stalowych kątowników połączonych pod kątem prostym, używana do budowy ciągłego pasa zapór, wzmacniania innych zapór i przeszkód^[1], do zamykania przejść w innych zaporach^[2]. Może być wykorzystana jako zapora przeciwdesantowa.

W literaturze obcojęzycznej zapory typu jeż bywają określane jako „jeż czeski”^{[potrzebny przypis]}.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Ryszard Henryk Bochenek: 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach. Warszawa: Wydawnictwo Ministra Obrony Narodowej, 1989, s. 97. ISBN 83-11-07423-2.
↑ ^a ^b Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 156. ISBN 83-11-06229-3.